تور مسافرتی: مردم شهرستان خوسف، در دهه اول محرم، آیین بیل زنی را به مدت ۲۵۰ سال است که برگزار می کنند آنها بصورت نمادین بیل ها را برای دفن پیکر شهدای کربلا به آسمان بلند و سوگواری می کنند.
خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ اینروزها که شهرها و روستاها عزادار ایام شهادت امام حسین (ع) هستند، مردم شهرستان خوسف یک آئین ۲۵۰ ساله را اجرا می کنند که در نوع خودش مانند برخی دیگر از آیین هایی که در روستاها برگزار می شود، خاص و مهم می باشد. در این آئین که به آن بیل زنی می گویند، مردم خوسف در استان خراسان جنوبی، در آئینی نمادین پیکر شهدا را به خاک می سپارند. در این مراسم کشاورزان خوسفی ظهر روز عاشورا در محل حسینیه این شهر دور هم گرد می آیند و سر بیل های خودرا نظم و ریتم خاصی و بصورت هماهنگ بر یک دیگر می زنند. برای این منظور افراد در قالب دو دسته ۱۵ نفره، بیل به دست، دایره وار کنار هم می ایستند و بیل هایشان را به طرف آسمان برده و هر فرد درحال حرکت به هوا پریده و تیغه بیل ها را به هم می زنند و همه یک صدا و با آهنگی مخصوص می گویند «حیدرعلی» و همزمان بیل ها نامنظم و با شتاب به یکدیگر می خورند. بعضی می گویند که بهم خوردن بیل ها نماد رویارویی لشکریان کفر و حق است.
گروه دیگری از عزاداران نیز با حمل کجاوه ای بزرگ به عنوان نخل و نمادی از تشییع پیکر مطهر امام حسین (ع) و کجاوه یا گهواره ای کوچک تر به نشانه تشییع پیکر پاک طفل شیرخوار آن حضرت، نوحه سرایی کرده و تأثر شیفتگان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را آشکار می سازند.
در حقیقت این نوع مراسم شبیه سازی شده از تلاش طایفه بنی اسد در صحرای کربلاست که بعد از سه شبانه روز پیکر مطهر شهدا را با بیل و ابزار دیگر به خاک سپردند. جالب اینجاست که مردم خوسف آنقدر به این آئین پایبند هستند که معتقدند اگر بیل های خودرا به این مراسم نبرند، برکت به محصولاتشان نمی رسد. کشاورزان با حضور با بیل های کشاورزی خود در این مراسم روزی حلال خودرا با واسطه امام حسین (ع) و یاران فداکار ایشان از خداوند بلند مرتبه طلب می کنند. این مراسم در سال ۱۳۲۷ شمسی ممنوع گردید و بعد از مدتی باردیگر به مرحله اجرا درآمد. قدیمی ها می گویند وقتی برگزاری مراسم بیل زنی ممنوع گردید، آن سال محصول کشاورزان خشک شد و در نتیجه، آنها بیل زنی را موجب خیر و برکت و محفوظ ماندن محصولات کشاورزی از بلایا می دانند.
مردم شهرستان خوسف بعد از برگزاری این مراسم که با نوحه و عزاداری هم راه است، به زنجیرزنی، سینه زنی در هیأت ها می پردازند. و مرثیه خوانی می کنند. این آئین هم مانند بسیاری از آئین های مذهبی مردم در روزهای ماه محرم در لیست میراث ناملموس ثبت شده است.
