به گزارش تور مسافرتی «بهترین پیشنهاد، کوشش برای برگرداندنِ جشن چهارشنبه سوری به وضعیت تاریخی و بخصوص محله ای خانوادگیِ آن است، یعنی هر چه گروه برپاکننده با هم آشناتر باشند و افراد مسن یا کودکان در برنامه حضور داشته باشند از شدت تندروی های جوانانه کم می شود و هدف جشن یعنی شادمانی، بهتر به دست می آید.»
به گزارش تور مسافرتی به نقل از ایسنا، در متن پیشنهادی شبکه سمن های میراثی استان تهران، خطاب به شورای شهر تهران آمده است؛ «جشن چهارشنبه سوری از ارکان سنت بزرگ نوروزی است که گویا در شکل اولین اش در چند هزار سال پیش بر بام های خانه ها برپا می شد که با روشن کردن آتش مسیر و مقصدِ خانه را به فَرَوَهَرها یا در شکل اسلامی اش روان یا روح نیاکان درگذشته ی آن خانه نشان می داده تا آنان با بازدید از خانه شان که حالا برای جشن شروع سال پاکیزه شده و خوراکی های نوروزی در آن قرار داده شده و خانواده با شادمانی گذرانِ زندگی می کنند آن روح یا روان شاد شود.
اما در گذر زمان این رسم گرفتار دگرگونی شده تا به آنجا که در سنت اسلامی مبحث ارواح نیکان از اجزای رسم جدا شده و مسلمانان در آخرین آدینه ی سال به گورستان ها می روند و از درگذشتگان شان یاد می کنند و برگزاری آتش به رسمی محله ای برای گرد آمدن و به آتش سپردن اشیای چوبی کهنه یا شکسته و هم تلخی ها و احساسات منفی، تبدیل گشته که به همراه سنتی شادمانه از سرخی آتش شادابی و نیرو را برای شروع کردنِ سالی خوب می گیرند.
در گذر تاریخ برخی رویدادهای تاریخی هم بر رسم شادی افزای آتش روشن کردن سوار شده است، همچون پیام رسانی برای آغاز جنبش ابومسلم خراسانی و هم مختار ثقفی.»
آسیب های چهارشنبه سوری
در این مطلب به صدمه هایی که برگزاری این آئین امروزه در کشور منجر می شود، هم اشاره شده است؛ «در یکی دو دهه ی اخیر کوشش برای سرکوب و پیشگیری از برگزاری این جشن، بخصوص بر دست نیروهای غیررسمی، سبب شده که جنبه ی خانوادگی و محله ای آن از میان رفته و جوانان و نوجوانانِ برپاکننده ی آن بیشتر به ترقه ها و بمب های صدازایی، که عموماً غیراستاندارد هستند و در دوره ای هم دست ساز بوده اند، روی آورند که افزون بر پریشانی در برگزاری این جشن و ایجاد سروصداهای دهشتناک به صدمه دیدن شماری از آن برپاکنندگان هم، از قِبَل انفجار بمب های مورد اشاره، بی انجامد.»
برای برگرداندن چهارشنبه به وضعیت تاریخی اش چه کنیم؟
سمن های میراثی استان تهران، در ادامه پیشنهادی هم برای بهتر کردن این روند مطرح کردند: «بهترین پیشنهاد کوشش برای بازگرداندنِ این جشن به وضعیت تاریخی و بخصوص محله ای خانوادگیِ آن است که هر چه گروه برپاکننده با هم آشناتر باشند و افراد مسن یا کودکان هم در برنامه حضور داشته باشند از شدت تندروی های جوانانه کم می شود و هدف جشن که شادمانی باشد بهتر حاصل می شود.
برای این کار لازم است:
۱- مدیر محلات ۳۵۴ گانه ی تهران، مأموریت یابند که هر کدام در محله یک، دو یا سه مکان مناسب را که طی پیشینه ی محله مکان مناسبی برای گرد هم آمدن مردم محله است مشخص کنند و با اطلاع رسانی هایی این مورد را به آگاهی مردم محله برسانند و از یاری معتمدان، بزرگان و فعالان محله برای مدیریت برنامه بهره ببرند.
۲- از عصر آن روز، با یاری و پشتیبانی خدمات شهرداری، هیزم و بوته هایی را که برای این کار گرد آورده شده است به محل آورده و برابر سنت، در سه یا هفت جایگاه، قرار دهند.
۳- از مدتی قبل ترقه ها و وسایل آتش افروزی استاندارد در سرای محلات عرضه شود.»
