به گزارش تور مسافرتی باآنکه در دنیا موزه های بسیاری وجود دارد که نخستین رکن شان مشاهده و بررسی اشیا و محتویات آنهاست اما آلمانی ها این قاعده را به هم زده اند و موزه ای ایجاد کردند که دیدنی نیست.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر، نخستین بار در فرانکفورت آلمان موزه ای بوجود آمد که چیزی برای دیدن نداشت، نام این موزه «دیالوگ در تاریکی» بوده و هست. این موزه یکی از عجیب ترین و متفاوت ترین موزه های جهان است و با بازدید از آن می توانید دنیایی ناشناخته را تجربه کنید. در موزه دیالوگ فرصتی برای بازدیدکننده فراهم می شود که برای چند ساعت مانند افراد نابینا زندگی کند، احساس آنها را درک کرده، همانند آنها غذا بخورد، مثل آنها راه برود و دنیا را از نگاه نابینایان ببیند!
در واقع در موزه دیالوگ آلمان برخلاف تمامی موزه های جهان، هیچ چیز برای دیدن وجود ندارد! اما دنیایی برای شنیدن، احساس کردن، بوییدن و مزه کردن وجود دارد که تجربه آن، شما را با دنیای جدید و سرشار از معانی ویژه آشنا می کند! هدف اصلی ایجاد این موزه تغییر نگرش عموم مردم درباره ناتوانی و افزایش تحمل آنها در برخورد با «انسان های متفاوت» و ایجاد اشتغال برای افراد نابینا و یا کم بینا در سراسر جهان است.
شکل گیری نخستین موزه دیالوگ
مفهوم گفتگو در تاریکی توسط دکتر آندریاس هاینکه در سال ۱۹۸۸ پایه گذاری شد. آندریاس که فارغ التحصیل فلسفه بود، کار خویش را در یک ایستگاه رادیویی در زادگاهش «بادن آلمان» شروع کرد. روزی از وی خواسته شد به جوانی که بینایی خویش را در اثر تصادف رانندگی از دست داده بود، روزنامه نگاری را آموزش دهد. آندریاس هیچ ایده ای در مورد معلولیت نداشت و نمی توانست تصور کند که زندگی بدون بینایی چگونه می تواند باشد. اما برخورد با روزنامه نگار نابینا زندگی او را تغییر داد. این همکار نابینا، مردی بسیار خوش بین و سرشار از حس شوخ طبعی بود که با شرایط خود کاملاً کنار آمده بود. آندریاس فهمید که نابینا بودن پتانسیل هایی دارد که هیچگاه در موردش فکر نکرده بود.
در آن زمان آندریاس شاهد بود که افراد نابینا از فرصت دسترسی برابر به آموزش و پرورش و بازار کار محرومند. او تصمیم گرفت کار خویش را در زمینه معلولیت ادامه دهد، تصمیم گرفت رویدادی با این مضمون ایجاد کند: چرا چراغ ها را خاموش نکنیم و افراد نابینا و بینا را به ملاقات در یک اتاق تاریک دعوت نکنیم؟ آندریاس آغاز به آزمایش با طناب و صداها در تاریکی کرد و نخستین نمایشگاه با مبحث ” گفتگو در تاریکی” را در سال ۱۹۸۹ افتتاح نمود.
در آن زمان بود که آندریاس بعنوان کارآفرین اجتماعی شناخته شد و زندگی خویش را وقف تبلیغ مفهوم ایده خود کرد. این ایده به صورت پیوسته در حال رشد بود و موضوعات جدیدی مانند شام در تاریکی (۱۹۹۳) و کارگاه های شغلی در تاریکی (۱۹۹۴) به آن اضافه شدند.
امروزه این موزه ها در چارچوب یک شبکه بین المللی فعالیت می نمایند. تابحال ۲۱ موزه به صورت دائمی در کشورهایی مانند ژاپن، استرالیا، مصر، مکزیک، برزیل و … دایر شده اند و برخی دیگر به صورت نمایشگاه تنها برای چند روز برپا بوده اند. تابحال بیشتر از ۹ میلیون بازدید کننده، «گفتگو در تاریکی» را تجربه کرده اند و هزاران راهنمای نابینا از راه این نمایشگاه ها و کارگاه های آموزشی مشغول به کار شده اند.
چگونه موزه را ببینیم؟!
در بدو ورود به موزه دیالوگ شما باید همه وسایل شخصیتان مثل تلفن همراه، ساعت و هر آنچه که تولید نور می کند را در کمدی قرار دهید. سپس یک راهنمای نابینا نزد شما می آید و توضیحات مختصری از آنچه که مقرر است برایتان در موزه دیالوگ اتفاق بیفتد را عرضه می کند و چگونگی استفاده از عصای مخصوص نابینایان را هم یادتان می دهد. پس از تمام شدن توضیحات او، همه جا تاریک می شود! تاریکی مطلقی که در آن نمی توان هیچ چیزی را حتی با وضوح کم دید!
احتمالاً پس از این تاریکی برای دقایقی تلاش خواهید کرد که چشمانتان به این تاریکی عادت کند و بالاخره جایی را ببینید! اما بهتر است که خودتان را اذیت نکنید، چون که همه جا در تاریکی مطلق فرو رفته است و امکان دیدن برای شما وجود ندارد. پس انرژی خودتان را هدر ندهید و به جای آن تمرکزتان را روی استفاده درست از عصای سفیدتان بگذارید. برای بازدید از موزه دیالوگ باید به صدای راهنمای خود گوش دهید و با دنبال کردن صدای او راهتان را پیدا کنید. در نهایت به ۴ اتاق مختلف هدایت می شوید که هر کدامشان خصوصیت های خاصی دارند.
در این اتاق ها می توانید مسائلی را درک کنید که دیدنی نیستند و فقط قابل حس کردن هستند! مثلاً در یکی از اتاق ها به یک موسیقی خاص گوش دهید! در اتاقی دیگر که پر از صدای ماشین ها و خیابان است باید یاد بگیرید که چگونه مثل نابینایان در تاریکی مطلق از خیابان های شلوغ عبور کنید و چگونه بفهمید که چراغ راهنما برای عابر پیاده سبز است یا قرمز!
تجربه های دیگر در موزه دیالوگ
در اتاق های این موزه رایحه، صدا، باد، دما و بافت تنها چیزهایی هستند که احساس می شوند و تنها با کمک آنها می توانید درک واقعی از فضای موزه داشته باشید. همینطور می توانید در یک رستوران تاریک غذایتان را میل کنید! در این رستوران باید به عطر و مزه غذاها اعتماد کنید و غذایی را که در حال خوردن آن هستید، شناسایی کنید!
در آخر هم می توانید در اتاق بازی موزه دیالوگ با دوستانتان بازی های جذابی را انجام دهید و معماهای خاص طراحی شده را بدون استفاده از حس بینایی حل کنید! احتمالاً پس از بازدید از موزه دیالوگ آلمان و تجربه این دنیای ناشناخته، طرز تفکر جدیدی پیدا خواهید کرد و نحوه نگرشتان به دنیا دستخوش تغییرات بسیار زیادی خواهد شد!
چرا خاص و جذاب است؟
موزه دیالوگ شما را از دایره راحت و امن تان بیرون می برد و به دنیایی بدون تصویر و نور سوق می دهد. نابینایان استاد راهنمایی در چنین محیط هایی هستند و ازاین رو احساس امنیت به بازدید کنندگان می دهند. این موزه با بیشتر از ۲۷ سال سابقه، در بیشتر از ۴۱ کشور در سراسر اروپا، قاره آمریکا، آفریقا و آسیا شعبه دارد. هزاران بازدید کننده از راه این موزه توسط هزاران فرد نابینا هدایت شده اند و یاد گرفته اند که در تاریکی ببینند.
گزارش از محبوبه عزیزی
