به گزارش تور مسافرتی به دنبال برنامه ساخت فرودگاه بین المللی در نزدیکی «ماچوپیچو» اعترض های مردم «پرو» در مخالفت با این اقدام شدت گرفته است.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از ایسنا و به نقل از آرت نیوزپیپر، باستان شناسان، تاریخدانان، راهنماهای تورهای گردشگری و دیگر اقشار جامعه از دولت «پرو» می خواهند، برنامه ساخت یک فرودگاه بین المللی را در نزدیکی بنای تاریخی «ماچو پیچو» متوقف نماید. طرح ساخت و ساز چندین میلیارد دلاری این فرودگاه که به منظور کوتاه کردن زمان مسافرت گردشگران عازم به این منطقه عرضه شده است، اوایل سال جاری در حالی شروع شد که چندین بولدوزر بخش اعظمی از زمین های نزدیک به ورودی «دره مقدس» را هموار کردند. مقرر است ساخت این فرودگاه تا سال ۲۰۲۳ به اتمام برسد.
گردشگران می توانند برای بازدید از این مکان تاریخی که نامش در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شده از قطاری که مبدا آن شهر «کوسکو» است، استفاده کنند، با این وجود رسیدن به «ماچوپیچو» ۳ ساعت زمان می برد.
این مکان تاریخی هرساله بیشتر از یک میلیون بازدیدکننده را به این منطقه می کشاند. این رقم دو برابر چیزی است که یونسکو در قبال محافظت از این مکان تاریخی، وعده داده بود.
«ناتالی ماجلوف» تاریخدان هنری اهل «پرو» دانشگاه « کمبریج» که آغازکننده موج اعتراضات بود، اعتقاد دارد، برنامه ساخت فرودگاه در این منطقه بسیار کوته بینانه است و در بلندمدت آینده این مکان تاریخی را به خطر می اندازد.
وی بیان کرد: «ساخت فرودگاه در این منطقه، حفاظت از یکی از باارزش ترین مکان های تاریخی و باستانی جهان را به خطر می اندازد.»
دولت « پرو» اعتقاد دارد پروژه ساخت فرودگاه بین المللی در این مکان سبب ایجاد بیشتر از ۲ هزار شغل می شود و فرصت های اقتصادی مختلفی به ارمغان می آورد.
«ماچوپیچو» که از آن بعنوان شهر گمشده «اینکا» ها نام برده می شود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت اینکاها قرار دارد و بنابراین هیچگاه مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است.
در طول قرن ها، جنگل های اطراف این مجموعه رشد کرده و آنرا پوشانده است و بنابراین از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشته اند.
در بیست وچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخ شناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب ارائه شد. او به وسیله راهنمایی محلی هایی که گه گاه به سایت رجوع می کردند به آن جا هدایت شد.
«ماچو پیچو» بعنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و بعنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانه ای منحصربه فرد از تمدن اینکاها حالا بعنوان یکی از عجایب هفت گانه جدید شناخته می شود.
