به گزارش تور مسافرتی مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه اظهار داشت: برداشت اشتباه، سبب انتشار خبری در مورد کشف ۲۳ اسکلت در یک کاوش در هفت تپه شد اما این کشف مربوط به ۵۰ سال پیش است.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر، عاطفه رشنویی در مورد این خبر اظهار نمود: یکم شهریور سال جاری یک رسانه مصاحبه ای را با اسماعیل (احسان) یغمایی منتشر نمود که مروری بر دهه ها تجربه و حضور این پیشکسوت در محوطه های مختلف و مشاهدات وی از کاوش ها در این محوطه ها است.
وی اضافه کرد: بخش کوتاهی از این مصاحبه در مورد هفت تپه و کاوش در آرامگاه معروف به آرامگاه دسته جمعی هفت تپه است که استاد یغمایی که بنا به اسناد تصویری در کاوش این گور شرکت داشت، به درستی به حضور ۲۳ اسکلت در گور اشاره می کند.
مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه در ادامه اظهار داشت: عنوان این خبر باعث شد در اذهان عمومی تصوری شکل گیرد که این گور و ۲۳ اسکلت آن اخیرا کشف شده اند در حالیکه کاوش آنها به بیشتر از ۵۰ سال پیش بر می گردد.
وی در ادامه به داستان کاوش این گور دسته جمعی اشاره نمود و اضافه کرد: در جستجوهای دهه چهل شمسی در هفت تپه که به سرپرستی نگهبان انجام شد، دو گور دسته جمعی به دست آمد که گور اول که ابعاد بزرگ تری داشت، همان گور معروفی است که بخشی از طاق هلالی آن در جریان تسطیح زمین های نیشکر و راه سازی، آشکار و آغازگر سال ها کاوش در هفت تپه شد.
رشنویی با اشاره به اینکه در گور اول یک تدفین دسته جمعی به دست آمد که در این تدفین نظم خاصی در قرار گرفتن اسکلت ها وجود نداشت، اظهار داشت: گور دوم که به گور دسته جمعی هفت تپه مشهور است، یکی از منظم ترین تدفین های تاریخ ایلام را به معرض نمایش گذاشته بود که در آن ۲۳ اسکلت در کنار هم قرار گرفته بودند.
وی در توصیف این گور به نقل از نگهبان در کتاب گزارش کاوش هفت تپه بیان نمود: ۱۴ عدد از این اسکلت ها به موازات یکدیگر و بقیه احتمالاً به علت وجود فضای ناکافی به صورت نامنظم قرار داشتند.
مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه خاطرنشان کرد: آنچه نگهبان در مورد آن به یقین صحبت می کند، مشاهدات وی و نحوه قرار گرفتن اسکلت ها است.
وی به نقل از نگهبان در تفسیر این گور تصریح کرد: کیفیت و وضعیت استخوان ها و پوسیدگی شدید آنها به نحوی بود که اظهار نظر و تشخیص درباره جنس خاص زن و مرد و همینطور کامل یا ناقص بودن اعضای بدن امکان پذیر نبود و برخی از فک ها دور از محل خود و روی سینه قرار داشتند ضمن آنکه بیشتر دندان ها سالم بودند و به نظر می آید که اسکلت ها به افراد جوان تعلق داشتند.
رشنویی با اشاره به اینکه نظریات مختلفی در مورد علت این تدفین از جنگ یا مرض واگیردار تا آرامگاه خدمتکاران و امرای مملکت و همسران مختلف شاه عنوان شد که هر یک به نوبه خود امکان دارد مورد پرسش قرار گیرد، اظهار داشت: در جستجوهای بعدی در هفت تپه تعداد زیادی الواح گلی و سنگی پیدا شد که از موضوعات مختلفی شامل انواع و میزان هدایا و پیشکش به معابد، دستمزد خدمتکاران، شرح وظایف و جریمه به علت کوتاهی در کار صحبت شده بود.
وی اضافه کرد: متن این الواح باعث شد گمان هایی در مورد ارتباط این گورها و ساختمان آن با معبد مطرح شود که جستجوهای بیشتر و ترجمه الواح مشابه دیگری که از شوش به دست آمده بود، باعث شد که تا حدودی این گمان ها با تردید روبه رو شوند.
مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه افزود: حالا می دانیم بر مبنای مطالعات دهه های اخیر، در ماهیت معبد بودن آرامگاه های دسته جمعی شبهاتی جدی وجود دارد.
وی خاطرنشان کرد: در زمان نگهبان و بعد از وی تعدادی کمی از الواح هفت تپه ترجمه شدند و بخش خیلی از آنها به علت پیچیدگی این متون و اندک بودن زبان شناسان مسلط به این الواح ناخوانده باقی مانند.
رشنویی در ادامه به رویکردهای جدید در پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه اشاره نمود و اظهار داشت: کاوش در هفت تپه هم مانند هزاران محوطه دیگر آغازگر هزاران پرسش جدید شده است تا جایی که امروزه علوم میان رشته ای به کمک دیرینه شناسی آمده تا خیلی از این پرسش ها را پاسخ دهد.
وی اضافه کرد: در این میان، استخوان شناسی امکان دارد به روشن شدن علت مرگ، جنسیت، سن و رژیم غذایی استخوان ها کمک نماید.
مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه بیان نمود: در سه سال قبل کوشیده ایم که با دعوت از استخوان شناسان، زبان شناسان و سایر متخصصان از سرتاسر دنیا رازهای سر به مهر این محوطه مهم ایلامی را بگشاییم و امروز سبب شادمانی است که جامعه به چنین موضوعاتی علاقه مند است و اسکلت های هفت تپه بعد از نیم قرن بار دیگر موردتوجه علاقه مندان قرار گرفته است.
وی همینطور در پاسخ به پرسشی در مورد محل نگهداری ۲۳ اسکلت پیش گفته اظهار نمود: این استخوان ها تا دهه ۶۰ در موزه هفت تپه نگهداری می شدند اما با عنایت به جنگ تحمیلی و تخلیه موزه ها در این دوران، اسکلت ها به مخازن امن منتقل شدند و الان هم به صورت پراکنده در موزه های شوش، هفت تپه و موزه ملی نگهداری می شوند.
منبع: تور مسافرتی
