به گزارش تور مسافرتی مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در حالی از آخر فصل چهارم کاوش آبراهه ها اطلاع داد که این فصل کاوش منجر به شناسایی یک چهره انسانی تراشیده شده بر دیواره شرقی آبراهه خاوری دروازه ناتمام شد.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر، حمید فدایی مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید اظهار داشت: فصل چهارم کاوش آبراهه های تخت جمشید با هدف بازگشایی بخش جنوبی آبراهه خاوری دروازه ناتمام انجام و در روند اجرائی این فصل از کاوش، کارگاه های دیگری با اهداف مختلف در محل دیوار جنوبی تخت گاه، حیاط خاوری کاخ آپادانا و حیاط شمالی کاخ هدیش ایجاد و مورد کاوش قرار گرفت.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری بیان کرد: فصل چهارم کاوش آبراهه ها در ادامه فصل قبلی و در بخش شرقی دروازه نیمه تمام متمرکز شد که با کاوش بخش عمده ای از مسیر مسدود آبراهه ها، انتظار می رود موضوع هدایت و دفع آب های سطحی در این بخش از تختگاه بخوبی صورت گیرد.
او اضافه کرد: ضمن کاوش ها مجدد به بقایایی از اسکلت های انسانی و حیوانی نیز برخورد شد که خود ظرفیت های جدیدی در مطالعات رویدادهای دوره هخامنشی و بعد از آن در تختگاه تخت جمشید به وجود آورده است.
فدایی نتایج به دست آمده از این فصل کاوش را حاصل برنامه ریزی و همکاری مجموعه ها و افراد مختلفی دانست و در این زمینه اظهار داشت: طی این فصل از کاوش ها، حضور هیئت دیرینه شناسی در کنار کارشناسان پایگاه تخت جمشید را بیش از گذشته زنده و پویا کرد؛ همین طور از حضور هیئت دیرینه شناسی در همکاری با واحد حفاظت و مرمت و بازگشایی برخی از دریچه های مسدود شده آبراهه ها در کاخ های روی صفه و با هدف حفاظت از بقایای معماری در مقابل بارندگی، بهره مند شدیم.
وی مهمترین این اقدام را، بازگشایی دریچه مسدود شده آبراهه ای در حیاط شرقی کاخ آپادانا و همین طور در حیاط شمالی کاخ هدیش اعلام نمود که به جهت حل مشکل آبگیری در کاخ های مذکور نقش بسیار مهمی در کاهش روند فرسایش آثار خواهد داشت.
بازگشایی بیش از ۴۰ متر از مسیر جنوب آبراهه خاوری دروازه ناتمام
علی اسدی، سرپرست گروه کاوش آبراهه های تخت جمشید نیز در ارتباط با تداوم جستجوهای فصل سوم در ابتدای این فصل، اظهار داشت: در سال ۱۳۹۶ و در جریان فصل سوم کاوش، در محل دریچه A آبراهه خاوری دروازه ناتمام به تراکمی از اسکلت های انسانی و حیوانی برخورد شده بود.
این عتیقه شناس اضافه کرد: این مساله موجب شد تا در آن برهه زمانی باتوجه به محدودیت فضای آبراهه و کند شدن روند کار، گروه کاوش بجای قسمت جنوبی آبراهه عملیات خودرا به سمت شمال آن انجام دهد.
او اشاره کرد: کاوش فصل سوم در این قسمت تا فاصله ۵۰ / ۳۳ متری ادامه یافت و در آخر با شناسایی یک اسکلت انسانی کامل به انتها رسید که به سبب اختتام مدت زمان مجوز کاوش، کار بر روی آن به فصل چهارم موکول شد.
اسدی در ارتباط با فعال شدن چندین کارگاه به صورت همزمان در فصل چهارم گفت: باتوجه به تجربه به دست آمده در فصل سوم کاوش، در آغاز فصل چهارم پیش بینی می شد در صورت کاوش بخش جنوبی آبراهه خاوری دروازه ناتمام در محل دریچه A، مجدداً به تراکم اسکلت های انسانی برخورد شود، به همین دلیل و بمنظور جبران کند شدن احتمالی روند کار، کارگاه دیگری تحت عنوان کارگاه D در فاصله ۴۰ متری جنوب دریچه A بر روی آبراهه به وجود آمد تا هم زمان بخش دیگری از گروه امکان انجام عملیات کاوش از این سمت را داشته باشد.
او اضافه کرد: کارگاه D با ابعاد ۳ × ۳ متر به وجود آمد و در عمق ۵۰ / ۳ متری آن بعد از برداشت یکی از بلوک های سنگی سقف آبراهه، عملیات کاوش رسوبات انباشت شده در درون آن به سمت شمال تا رسیدن به بخش دیگری از گروه که در محل جنوب دریچه A در حال کاوش بودند، ادامه یافت.
وی با تاکید بر پیدایش اسکلت های جدید در آبراهه های تخت جمشید، بیان کرد: همانگونه که پیش بینی شده بود، در ایام ابتدایی شروع کاوش در محل جنوب دریچه A آبراهه خاوری دروازه ناتمام به اسکلت های انسانی و حیوانی گوناگون برخورد گردید که به دقت مورد کاوش قرار گرفتند.
وی افزود: بعد از آن کاوش در آبراهه مذکور با به هم رسیدن دو بخش از گروه و بازگشایی کامل محدوده جنوبی آن به پایان رسید.
اسدی در ارتباط با یافته های جدید این فصل کاوش اظهار داشت: علاوه بر اسکلت های انسانی و حیوانی، در ایام پایانی کاوش این آبراهه یک چهره انسانی تراشیده شده بر روی زائده صخره ای دیواره شرقی کارگاه شناسایی شد که در نوع خود جالب توجه بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر شیراز با اشاره به اقدامات مربوط به کاوش در دیواره جنوبی تخت گاه تخت جمشید اضافه کرد: طی فصل چهارم کاوش آبراهه های تخت جمشید، دومین مرحله از کاوش دیوار جنوبی تخت گاه نیز انجام گرفت، این بخش از دیوار تخت گاه بواسطه انباشت حجم عظیم خاک های حاصل از جستجوهای مؤسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در دهه ۱۹۳۰ میلادی پوشیده شده و نیاز بود تا ضمن آزاد سازی نمای دیوار یاد شده، مواد باستان شناختی فراوانی که در خاک انباشتی وجود داشت نیز استخراج، ثبت و مطالعه شود.
اسدی در ارتباط با استواری بخشی و ساماندهی دیواره تخت گاه، اظهار داشت: با توجه به این که در آخر فصل سوم کاوش دیواره ها و کف کارگاه به وجود آمده بر روی دیوار تخت گاه استواری بخشی نشده بود، در جریان فصل چهارم کاوش، بخش های فرو ریخته و شکاف برداشته دیواره ها و کف کارگاه نیز ساماندهی شد.
این عتیقه شناس درباره بازگشایی دریچه های دفع آب های سطحی و یافته های جدید سنگی، بیان کرد: هم زمان با کاوش کارگاه های یاد شده در فصل چهارم، دو کارگاه نیز بر روی دریچه های مسدود شده موجود در حیاط خاوری کاخ آپادانا و حیاط شمالی کاخ هدیش بوجود آمد.
به گفته وی، کاوش این دریچه ها علاوه بر بازگشایی آنها که هدایت و تخلیه روان آب های سطحی به درون شبکه آبراهه ها را ممکن ساخت، به یافت قطعات گوناگون ساقه ستون و سنگ های نقش دار هخامنشی منجر گردید.
سرپرست کاوش آبراهه های تخت جمشید با اعلان اینکه این فصل در حالی به انتها رسید که نتایج بهادار ای را برای این مجموعه جهانی در بر داشت، مهم ترین نتایج حاصل از انجام این کاوش را بازگشایی بیش از ۴۰ متر از مسیر جنوب آبراهه خاوری دروازه ناتمام، شناسایی بقایای ۹ اسکلت انسانی و ۱ اسکلت حیوانی در بخش جنوبی آبراهه خاوری دروازه ناتمام، شناسایی یک چهره انسانی تراشیده شده بر دیواره شرقی آبراهه خاوری دروازه ناتمام، آشکارسازی بخش بیشتری از نمای دیوار جنوبی تخت گاه تخت جمشید و یافت قطعات گوناگون نقش برجسته ها و دیگر اجزا کاخ های آن، بازگشایی دریچه هخامنشی مسدود شده بر روی آبراهه حیاط خاوری کاخ آپادانا و بازگشایی دریچه هخامنشی مسدود شده بر روی آبراهه حیاط شمالی کاخ هدیش، اعلام نمود که این دستاوردها اهمیت بسزایی برای این مجموعه جهانی و جهانیان محسوب می شود.
