رمزگشایی از کتیبه ای چهار هزار ساله نشان میدهد ایران در دوران بسیار دور باستانی سیستم نگارشی مستقل خودرا داشته است.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر، «فرانسوا دِسِه» (François Desset) عتیقه شناس فرانسوی از لابراتوار دیرینه شناسی شهر لئون، در تاریخ ۲۷ نوامبر سال ۲۰۲۰ اعلام نمود موفق به رمزگشایی کتیبه ای با قدمت ۴۴۰۰ سال شده که به خط عیلامی در سرزمین ایران نوشته شده است.
این رمزگشایی، تحولی ژرف در خوانش متون ایران باستان بشمار می رود. از همین روی این اکتشاف در مرکز توجه اغلب صاحب نظران قرارگرفته است. این سیستم نوشتاری، برای مدت بیش از یک قرن، در آخر هزاره سوم و آغاز هزاره دوم قبل از میلاد، در فلات گسترده ایران و حوزه عیلام استفاده می شده است.
پژوهشگر فرانسوی، که اخیرا کار خودرا در دانشگاه تهران به انتها رسانده است، می افزاید: «این کتیبه در سال ۱۹۰۱ در محوطه باستانی شوش کشف شد، اما به مدت ۱۲۰ سال قادر به خواندن آنچه که ۴۴۰۰ سال پیش نگارش یافته، نبودیم تا آنکه سرانجام این انتظار به انتها رسید».
متن ترجمه شده کتیبه مذکور مربوط به فرامین سلطنتی پادشاهان آن دوره از تاریخ ایران است.
به باور فرانسوا دسه، خانه نشینی در تهران در روزهای قرنطینه ماه آذر، برای او و کامبیز طیب زاده، همکار ایرانی وی، مجال کار بیشتر در این عرصه را فراهم نمود. علاوه بر جنبه فنی، خوانش یک متن باستانی از تاریخ ایران، تأثیر به سزایی بر مطالعات تاریخی این سرزمین کهن خواهد داشت. این اکتشاف اثبات می کند که ایران در دوران بسیار دور باستانی، سیستم نگارشی مستقل خودرا داشته است و این مساله بر اهمیت مطالعات تاریخی ابداع رسم الخط های باستانی در فلات ایران خواهد افزود.
پس از نهایی شدن رمزگشایی متن کتیبه، نتایج کامل این پژوهش در سال ۲۰۲۱ منتشر خواهد شد.
این گزارش توسط رایزنی فرهنگی کشورمان در فرانسه تهیه و در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده شده است
