به گزارش تور مسافرتی در زبان ژاپنی به شکوفه های گیلاس می گویند ساکورا. چندی قبل در اخبار ژاپنی ها آمده بود که زودرس ترین فصل روییدن شکوفه گیلاس (ساکورا) در ژاپن در ۱۲۰۰ سال قبل بی سابقه بوده است. دانشمندانِ ژاپنی می گویند، فصلِ شکوفه گیلاس سال جاری زودتر از همیشه فرا رسیده است. در ۱۲۰۰ سالی که زمان به شکوفه نشستن درخت های گیلاس در ژاپن ثبت شده، این نشانه سنتی بهار هیچگاه اینقدر زود فرا نرسیده بود.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از ایسنا، محمدرضا اسلامی، مدرس دانشگاه پلی تکنیک کالیفرنیا در ادامه یادداشتی که در کانال شبکه توسعه انتشار یافته نوشته است: به نظرتان این خبر یک جایش ایراد ندارد؟ یک مرتبه دیگر این خبر را بخوانید؟ ۱۲۰۰ سال گذشته؟؟!!
حقیقت آن است که به شکوفه نشستن درخت های گیلاس در کیوتو از سال ۸۱۲ میلادی در اَسنادِ دربارِ امپراتوری ژاپن ثبت شده است. یعنی از ۱۲۰۰ سال پیش به این سو، همه ساله روزِ شروعِ ساکورا در ژاپن به شکل مکتوب ثبت و ضبط می شده است.
حالا این را مقایسه کنید با رخداد دوم؛ عید سال جاری، شروعِ زودهنگامِ عطر بهار نارنج در کوچه های شیراز، سبب تعجب خیلی ها شد. همه ساله، سمفونیِ شکوفه ها اردیبهشت ماه رخ می داد و هوایِ اردیبهشت، هوایِ بهشت می شد. اما سال جاری، روزهای دوم یا سوم فروردین عطرِ بهار نارنج همه جا پخش گردید. آیا ما از تاریخ ۱۲۰۰ سال قبل بهار نارنج خبر داریم؟ از خیر آن بگذریم. حتی خبر نداریم ۷۰۰ سال پیش در همان شیراز، حافظ دقیقا در چه سالی متولد شده؟ و در چه سالی مُرده؟ معلمان حافظ چه کسانی بوده اند؟ با که ازدواج کرده؟ فرزندانش چطور بوده اند؟ هیچ! ما هیچ از حافظ نمی دانیم بجز «اطلاعاتی مبهم و کلی». «بجز غزلیات» هر آنچه از حافظ داریم مُشتی اطلاعاتِ حدودی و کلی است.
نکته تعجب آور دوم: دانشگاه کانسای مطالعه ای کرده و گزارش داده که “برند ساکورا” سبب درآمد گردشگری سیصدمیلیارد ین یا ۲.۷ میلیارد دلاری برای ژاپن می شود. در روزهای ساکورا شاهد ۶۳ میلیون سفر (جابجایی) و ورود ۱۱ میلیون گردشگر خارجی برای مشاهده این رخداد هستیم. به جهت اینکه دردناک بودن این عدد را بهتر درک نماییم کل سود خالص هلدینگ معظم پاناسونیک با سیصد هزار کارمند در بهترین سال ها حدود ۲.۷ میلیارد دلار است.
تحلیل و تجویز راهبردی:
به علل مختلف ما در ثبت و ضبط تاریخ، آمار و رخدادها مشکل داشته ایم و از این فرهنگ شفاهی هم صدمه دیده ایم. ما ده ها شرکت موفق و کارآفرین الهام بخش، صدها گیاه دارویی، صدها جاذبه گردشگری و هزاران داستان تاریخی داریم اما در مستندسازی و معرفی جهانی آن و از آن مهم تر تبدیل آن به کسب وکارهای تولیدکننده ثروت، چقدر موفق بوده ایم؟
ژاپنی ها مردمانی آرام دارند. اما ساکورا در کشورِ سکوت و صنعت، با سروصدایِ تبلیغاتی بسیار می آید و براحتی هم نمی رود! چرا براحتی نمی رود؟ چون جغرافیایِ ژاپن بگونه ای است که مجموعه ای از جزایر باریک در امتداد گسترده‌ی شمال به جنوب قرار گرفته اند و مثلا وقتی که ساکورا در جنوب کشور در حوالی «کیوشو» و «هیروشیما» آغاز می شود، بیشتر از یک ماه طول می کشد تا این شکوفه ها به «هوکایدو» در شمال (و در نزدیکی روسیه) برسند. در تمام این چهل-پنجاه روز، پیوسته تلویزیون از ساکورا گزارش می دهد و تصاویر شکوفه های صورتی و سپید به متنِ اخبار کشیده می شود. رسانه، ساکورا را به تعبیر حافظ زان سویِ هفت پرده به بازار می کشَد!
اما نه تنها شکوفه های گیلاس، بلکه اساسا سایرِ گلها هم در «جغرافیایِ ژاپن» عطر و بویِ چندانی ندارند. برخلاف جغرافیایِ ایران، که گاه چند غنچه گل محمدی، انفجار عطر به پا می کنند.
اما ما چه می کنیم؟ شکوفه های بهار نارنج در سکوت می آیند و می روند و ما هم به ادامه‌ی طبق روال گذشته مشغولیم! هر سال، ایام بهار نارنجِ ایران مقارن است با ساکورا در ژاپن، اما برخلافِ ساکورای ژاپن، بهار نارنج، ریالی درآمد توریستی خلق نمی کند!
علت آن است که ما جهان را نمی شناسیم. هر چقدر جهان را بیشتر بشناسیم، خویش را بیشتر شناخته ایم. کسی می گفت اگر کسی فقط در لندن زندگی کرده باشند هیچ وقت لندن را نخواهد شناخت. شناخت جهان، سرآغاز شناخت ایران است. شناخت نقاط تمایز و مزیت های پنهان ایران. کسی که ساکورای بی بوی ژاپنی را دیده باشد می تواند منزلت عطر بهار نارنج ایران را درک کند.
و نکته آخر اینکه برای گذار از حسرت بزرگ به فرصت بزرگ؛ از خود بپرسیم چه چیزهایی در ایران هست که برای ما معمولی است اما برای جهان، جذاب، شگفت آور، متمایز و کمیاب است و چگونه می شود این شگفتی کمیاب را به کسب وکارهای میلیون دلاری تبدیل کرد. ایران سرشار از شگفتی های جذاب میلیون دلاری است. و سیاستگذاران هم اندکی فضا را باز بگذارند تا جهان، ایران را کشف کند. درآمد میلیارد دلاری از توریسم دور از دسترس نیست به شرط اعتماد به خویش و ارتباط با دیگران.
منبع: ftour.ir
