درحالی که قانون در ارتباط با نحوه ساخت وساز در بافت تاریخی قزوین صراحت دارد اما در بافت تاریخی قزوین گویا قانون، حلقه ای مفقوده و فراموش شده است.
خبرگزاری مهر – گروه استانها، حسن عابدینی: بافت تاریخی و نحوه رفتار با آن یکی از دغدغه هایی است که در سالهای اخیر به موضوعی چالشی در قزوین تبدیل گشته و گویا حتی صراحت قانون نیز قرار نیست این چالش را اختتام دهد.
چالش بافت تاریخی در محله هایی همچون بلاغی، انصاری شرقی، پنبه ریسه و مغلواک جدید نیست بلکه مردم قزوین در سالیان اخیر بطور جدی با این چالش و موج تخریب ها روبرو هستند و شاید اصلی ترین متهم این تخریب ها را باید شهرداری و رفتارهای بی ضابطه آن دانست.
توسعه نامتوازن شکل گرفته در سالهای اخیر شهر همراه با شلختگی و کوشش برای کسب درآمد و امرار معاش شهرداری اصلی ترین ضربه را به بافت تاریخی زده و سبب شده تا با نادیده گرفتن قانون و حتی شکل گرفتن برخی زد و بندهای مشکوک، سنت و تاریخ در قزوین اصلی ترین لطمه ها را ببینند.
این در حالی است که شورای عالی شهرسازی و معماری به صراحت در ارتباط با ساماندهی بافت های تاریخی و نحوه رفتار با این بافت ها سخن گفته اما گویا شهرداری و مجموعه های متولی تصمیمی برای حفظ و حراست از این سرمایه های تاریخی ندارند.
کلنگ تخریب بافت تاریخی از دوره پهلوی اول شروع شد
محمدحسن سلیمانی کارشناس حوزه میراث فرهنگی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار نمود: از دوره پهلوی اول و از سال ۱۳۰۶ که با سفر رضاشاه به قزوین با آنکه بلدیه بعنوان یکی از نواحی شهرداری پایتخت محسوب شود موافقت شد و با اعزام دکتر شیخ بعنوان نماینده بلدیه تهران به قزوین تخریب آثار و بافت تاریخی قزوین آغاز شد و کلنگ تخریب ها را با راه اندازی خیابان امام خمینی و طالقانی فعلی در دوره پهلوی اول زدند.
وی اظهار داشت: در پهلوی دوم نیز با راه اندازی خیابان هلال احمر بخش قابل توجهی از آثار دولت خانه صفوی از بین رفت و این روند تا به امروز با تخریب محله بلاغی، انصاری شرقی و پنبه ریسه ادامه دارد.
کارشناس میراث فرهنگی اشاره کرد: تخریب بافت تاریخی در دوره های مختلف ادامه داشته و ساختار محله ای ما را که نظام خانوادگی و اسکان خانواده های قزوینی بر آن اساس شکل گرفته و فرهنگ خانوادگی و اجتماعی و بین محله ای بر همان اساس بنا شده بود از بین رفت و امروز یک شلختگی در ساختار شهرنشینی برمبنای سبک توسعه بی ضابطه و غیر هدفمند شاهد می باشیم.
وی با تاکید بر این که شورای عالی معماری و شهرسازی بر نحوه حفاظت و حراست از این بناها و بافت های تاریخی تاکید دارد اضافه کرد: شهرداری در سالهای اخیر مقابل مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری مقاومت کرده و این مقاومت در محله بلاغی امروز نماد عینی دارد.
دهان کجی شهرداری به قوانین
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر، نقطه عجیب ماجرای بافت های تاریخی در قزوین نیز از همین جا آغاز می شود که با وجود تأکیدات شورای عالی شهرسازی و معماری، شاهد رفتارهای عجیب وغریب در این مناطق هستیم.
شورای عالی معماری و شهرسازی در جلسه ۲۲ تیرماه ۱۳۹۴ تاکید می کند حداکثر تراکم در محدوده بافت تاریخی در قزوین ۲ و ۳ طبقه است.
این در حالی است که شورا مجدداً ۲ مهر ۹۷ با استناد به جلسه سال ۹۴ مصوب می کند «وفق بند ۴-۳ مصوبه مورخ ۲۲ تیرماه ۹۴ شورای عالی شهرسازی و معماری در مورد طرح جامه قزوین، تعداد طبقات در بافت تاریخی قزوین ۲ و ۳ طبقه روی زیرزمین می باشد.
تعداد طبقات در پهنه های مسکونی و محورهای پیرامون محله با رویکرد اجتناب از تغییرات اساسی در جمعیت محله (با توجه به کمبود سطوح خدماتی و ظرفیت تأسیسات شهری)، تاب آوری محله در هنگام بحران (با توجه به خاصیت های کالبدی محله) و رعایت ضوابط عمومی حفاظت از بافت های تاریخی و ضوابط حرایم آثار تاریخی بر روی نقشه تدقیق شود. تعداد طبقات در پهنه های مسکونی حداکثر ۲ طبقه روی زیرزمین و در مورد محورهای پیرامون محله حداکثر ۳ طبقه روی زیرزمین است.»
حال شاهد می باشیم که متأسفانه با وجود تاکید قانونی برای بافت تاریخی، شهرداری به آسانی این قوانین را زیر پا گذاشته و از آن عبور می کند تا جایی که با اعمال نفوذ برخی چهره های سرشناس شهر قزوین در مناطق مختلف، شاهد تراکم فروشی شهرداری بیش از ۴ طبقه هستیم.
شهرداری لبه تیز پیکان تخریب بافت تاریخی است
سلیمانی کارشناس حوزه میراث فرهنگی در گفتگو خود با مهر ادامه می دهد: ضوابط بافت تاریخی در همه کشور اعمال می شود اما در قزوین شهرداری برای اجرای آن مقاومت می کند و با جرأت باید بگوییم شهرداری لبه تیز پیکان تخریب بافت تاریخی است.
وی عنوان می کند: دلیل اصلی آن این است که شهرداری مشکل مالی دارد و برای همین ضوابط را کنار می گذارد و به صورتی بافت تاریخی قربانی جذب ها و هزینه تراشی های اضافه شهرداری می شود.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر این تلاش شهرداری در سایه عدم نظارت میراث و دستگاه های نظارتی تنها در بافت تاریخی مشاهده نمی گردد.
شهرداری حتی در فاصله ۵۰ متری خود نیز ارزشی برای آثار ملی ثبت شده تاریخی قائل نیست تا جایی که باز در سایه تساهل میراث فرهنگی خط آسمان عمارت شهرداری یا همان بلدیه که در سال ۷۸ با شماره ۲۵۷۸ ثبت ملی شده نادیده گرفته می شود و به آسانی برجی با ارتفاع بیش از این ساختمان تاریخی در مقابل آن راه اندازی می شود.
این در حالی است که شایعاتی در ارتباط با این ساختمان که بیش از ۵ طبقه دارد شنیده می شود و گویا متعلق به یکی از اعضای شورای اسلامی شهر قزوین است.
وقتی شاهد انتصاب یکی از مدیران شهرداری قزوین بعنوان مدیرکل میراث فرهنگی هستیم نباید انتظار مقاومت در مقابل شهرداری را از او داشته باشیم
اما حال باید این سوال را پرسید که درحالی که شهرداری با تیشه به جان بافت های تاریخی و سنتی قزوین افتاده و این بافت ها در سایه زد و بندهای سیاسی و غیرسیاسی قربانی می شوند نقش نظارتی نهادهای نظارتی و متولی همچون میراث فرهنگی و گردشگری کجاست و چرا باید شاهد سکوت این دستگاه باشیم.
میراث فرهنگی در دوره مدیریتی جدید خودرا کنار کشیده است
اسماعیلی با اعلان اینکه میراث در دوره مدیریتی جدید خودرا کنار کشیده، اظهار داشت: وقتی شاهد انتصاب یکی از مدیران شهرداری قزوین بعنوان مدیرکل میراث فرهنگی هستیم نباید انتظار مقاومت در مقابل شهرداری را از او داشته باشیم.
وی با اعلان اینکه مدیرکل فعلی میراث فرهنگی در دوره حضور خود در سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری تمام تلاش خودرا برای ایجاد پارکینگ در حریم مجموعه سعد السلطنه و مسجدالنبی (ص) به کار بست اما موفق نشد ولی پس از حضور خود در مجموعه میراث همین طرح را با مدلی متفاوت باردیگر به اجرا گذاشت تا همراهی میراث با شهرداری در قبال بافت تاریخی و سنتی قزوین بر همگان عیان شود.
این کارشناس حوزه تاریخ اظهار داشت: این تفکر و نوع نگاه وقتی از شهرداری به میراث منتقل می شود شاهد این اتفاقات و سکوت وی در مقابل مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی خواهیم بود و نتیجه آن هم ضربه به تاریخ و سنت قزوین است.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر تلاش شهرداری بحران زده قزوین برای درآمدزایی به هر قیمتی جای تعجب ندارد اما آنچه انگشت ها را به دهان نگه داشته سکوت عجیب اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است.
دلیل سکوت آزاردهنده میراث فرهنگی چیست؟
این سکوت آزاردهنده در دوره مدیریتی جدید، شائبه های جدی را برای دوستداران قزوین به وجود آورده و همه این سوال را می پرسند که چه تعامل و قراردادی بین شهرداری و این مجموعه وجود دارد که سبب شده اینگونه ضربه مهلکی بر پیکره شهر وارد شود.
هرچند کوشش های حدود ۱۰ روزه این خبرگزاری برای گفتگو با مدیران میراث فرهنگی بی نتیجه ماند اما همچنان آمادگی داریم پاسخ مدیران متولی در اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را در ارتباط با این سکوت عجیب بشنویم.
دراین بین بنظر می رسد سکوت دستگاه های نظارتی و همین طور مدیریت ارشد استان در ارتباط با آنچه در میراث و شهرداری رخ می دهد بیشتر از این جایز نیست و باید اقدامی عاجل در این رابطه صورت بگیرد.
