به گزارش تور مسافرتی قزوین عملیات عمرانی پروژه انصاری شرقی قزوین در سال ۱۳۹۷ با مصوبه شورایعالی معماری و شهرسازی متوقف گردید چونکه اجرای این پروژه منجر به از بین رفتن بخشی از بافت تاریخی قزوین در محله بلاغی می شد، اگر بنا به شنیده ها اجرای پروژه انصاری شرقی از سر گرفته شود، بخش مهمی از بافت تاریخی قزوین نابود خواهد شد.
میزگرد ایسنا در مورد بررسی تاثیر پروژه شهید انصاری بر بافت تاریخی محله بلاغی قزوین، با حضور محمود داوران، فعال میراث فرهنگی و دارای دکترای برنامه ریزی شهری و سمیه مراقی دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار در قزوین برگزار شد.
در ابتدای محمود داوران بیان نمود: اغلب مشکلاتی که در طراحی و برنامه ریزی شهری با آن روبه رو هستیم ۲ ریشه اساسی دارند، یکی از این ریشه ها افزایش جمعیت و ریشه دیگر عدم توانایی طرح های اجرا شده در پاسخگویی به شهرنشینی شتابان است.
وی ضمن اشاره به شهرنشینی شتابان، اضافه کرد: طی سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ شهرنشینی در کشور از ۳۱ درصد به ۷۴ درصد رسیده است، بر مبنای آمار سال ۱۳۹۰ یک سوم جمعیت کشور در کلان شهرها اسکان دارند و ۳۰ درصد مساحت شهرهای ما با جمعیتی حدود ۲۰ میلیون نفر هم در شرایط نامطلوب و نابسامان زندگی می کنند.
این استاد دانشگاه بیان نمود: در استان قزوین بخصوص شهر قزوین جمعیت از ۶۶ هزار و ۴۲۰ نفر در سال ۱۳۳۵ به ۴۲۴ هزار و ۶۹۵ نفر در سال ۱۴۰۰ رسیده است که برآوردی قابل قبول است، سال ۱۳۹۵ هم جمعیت شهر قزوین ۴۰۲ هزار و ۷۴۸ نفر بوده است، در واقع طی ۶۵ سال جمعیت شهر قزوین ۶ و نیم برابر شده است.
۴۲ درصد بافت شهری قزوین فرسوده است
وی اشاره کرد: رشد جمعیت و توزیع نامتوازن امکانات بین شهر و روستا منهای رشد طبیعی جمعیت سبب شده است که از دهه ۴۰ به بعد با رشد گسترده مهاجرت روبه رو شویم؛ فقر شهری، فقر درآمدی، فقر بهداشتی، فقر آموزشی، خدمات اجتماعی پایین، شکاف طبقاتی، گسترش نابرابری دسترسی به خدمات شهری، مشکلات حمل و نقل، تاب آوری پایین در رویارویی با مخاطرات محیطی، بحران هویت، بروز صدمه های اجتماعی، افول سرمایه های اجتماعی، نابودی محیط زیست معنوی، طبیعی و ملموس حاصل شهرنشینی شتابان است.
داوران بیان نمود: این مشکلات بیشتر خودشان را در محلات ناکارآمد شهری و بافت های فرسوده نشان می دهند، طبق پژوهشی که در قزوین صورت گرفته است اگر با سه معیار ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری بررسی نماییم در سال ۸۹ شهر قزوین فقط ۱۴ درصد معادل ۵۱۰ و نیم هکتار بافت فرسوده داشت اما اگر معیارهای عملکردی کالبدی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی را با ۲۲ معیار لحاظ نماییم حدوداً ۴۲.۸ درصد معادل ۱۵۶۱ هکتار مساحت قزوین به درجات مختلف گرفتار فرسودگی است.
وی اشاره کرد: در این پژوهش مساحت شهر قزوین ۳۶۴۷ هکتار در نظر گرفته شده است. شهر قزوین در چارچوب سه منطقه، ۴ نوع بافت قدیمی، تاریخی، میانی و نوساز دارد، بخشی از این بافت ها به صورت مشخص فرسوده است که اگر ۴۲ درصد را در نظر بگیریم آمار بسیار بالایی است.
این فعال میراث فرهنگی بیان نمود: عمده این فرسودگی ها در بخش جنوب و جنوب غرب شهر قزوین قرار دارد که میتوان به پروژه خیابان شهید انصاری اشاره نمود، این پروژه که توسط شهرداری قزوین اجرا می شود در بافت فرسوده محله بلاغی و پنبه ریسه قرار دارد.
محله بلاغی قزوین، تابستان ۱۳۹۸ بلاغی از بکرترین محلاتی است که از تیغ بلوارکشی در امان مانده بود
سمیه مراقی هم در ادامه این میزگرد اظهار نمود: برای هر اقدامی یک مبنا وجود دارد، پروژه شهید انصاری هم در جهت اقدامات و مصوبات قانونی مانند طرح جامع و طرح تفضیلی شهر اجرا می شود این در حالیست که طرح های جامع و تفضیلی در دهه های اخیر دیگر کاربردی نیستند و در شهرهای دیگر شاهد تجربه های ناموفقی در عرصه بافت تاریخی بودیم.
وی ادامه داد: پروژه شهید انصاری مقرر است در یکی از محلات بااصالت قزوین اجرایی شود، محدوده محله و اسامی آن در طول تاریخ تغییر کرده است، ابتدا یک محله کلی بعنوان محله پنبه ریسه داشتیم که در یک دوره تقسیم بندی، بخشی از آن به محله بلاغی و قسمتی دیگر به گلبنه تبدیل شد.
این پژوهشگر اظهار نمود: این محله بعنوان یکی از بکرترین محلاتی است که از تیغ بلوارکشی و خیابان کشی در امان مانده بود، ساختار محله بودن بسیار مهم می باشد چون که سبب شده کمترین صدمه اجتماعی را در محله داشته باشیم و محله توانسته با تمام تغییرات، هویت خویش را حفظ کند، از طرفی ساکنان فعلی همان ساکنان قدیم هستند که نسبت به محله حس تعلق دارند.
وی خاطرنشان کرد: در طرف دیگر ارزش های تاریخی موجود در محل است، با جستجوهای صورت گرفته تاریخ سکونت در این محله به دوره آل بویه می رسد همینطور چند اثر مانند مسجد مدرسه حیدریه و گرمابه بلاغی در این محله ثبت تاریخی شده و دارای حریم هستند.
پروژه شهید انصاری به بافت تاریخی ضربه می زند
مراقی ضمن اشاره به پروژه شهید انصاری بیان نمود: پروژه شهید انصاری به منظور روان سازی ترافیک طراحی شده است اما اجرای آن به بافت تاریخی ضربه می زند، در سالهای قبل پس از مطالعات مختلفی که صورت گرفت، همینطور استفاده از مشاوره های تخصصی و تجربه های دیگر شهرها سبب شد که شورایعالی معماری به این نتیجه برسد که این پروژه باید متوقف شود.
وی اشاره کرد: شنیده شده مدیریت شهری تصمیم دارد این پروژه را اجرایی کنند، باتوجه به مصوبه شورایعالی شهرسازی، مدیریت شهری در این پروژه با قانونی که ارگان بالادستی پیشنهاد داده طرف است، از طرفی در این پروژه مدیریت شهری در مقابل قانون ثبت آثار تاریخی و حریم های آن هم قرار گرفته است.
دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار قزوین اظهار نمود: شاهد می باشیم که مدیریت شهری نسبت به این ۲ قانون بی توجه است؛ در دوره های قبلی هم همینطور بود چون که توقف پروژه طبق میل و خواسته مدیران شهری نبود ازاین رو پروژه را راکد گذاشتند؛ در این زمان هم تمام مطالباتی که از جانب مردم مطرح می شد بی پاسخ مانده و حتی پروانه ساخت وساز به محله داده نمی شد و می گفتند که میراث فرهنگی اجازه کار نمی دهد و هجمه زیادی ضد میراث فرهنگی ایجاد کردند.
وی تاکید کرد: در حالی این پروژه می خواهد شروع به کار کند که طرح مطالعاتی دقیق تهیه شده به صورت پلاک به پلاک انجام شده، طرح دسترسی محلی با حفظ ارزش ها و ترمیم فضاهای تخریبی باتوجه به نیاز محله و ایجاد امکانات محله و بهسازی، مورد بی توجهی مدیریت شهری قرار گرفته است و همتی برای حفظ آثار تاریخی وجود ندارد.
محله بلاغی قزوین، تابستان ۱۳۹۸ شهرسازی بلدوزری در انصاری شرقی حاکم است
داوران در ادامه با اعلان اینکه باید بررسی شود که فلسفه این پروژه از منظر مدیران شهری بخصوص شهرداری چه بوده است، بیان نمود: مدیران شهری در درجه اول می گفتند در نقشه قزوین مطابق با شیب توپوگرافی، بیشتر شریان های ما شمالی و جنوبی هستند و شریان غربی و شرقی کمتری داریم، آنها معتقدند که از سر پل طالقانی یا میدان ولیعصر به سمت دروازه رشت یا از بازار تا پل طالقانی تردد به کندی انجام می شود و ترافیک وجود دارد ازاین رو به منظور حل این مشکل می خواستند که خیابان موازی به منظور برقراری ارتباط در مرکز شهر ایجاد کنند.
وی ادامه داد: به همین دلیل پروژه انصاری غربی را طراحی و اجرا کردند که طی آن کل بافت تاریخی و ساختار محله قملاق را به هم زدند؛ به طورکلی آنچه در این طرح دیده نشد هویت تاریخی بود و بخشی از شناسنامه قزوین آنجا گم شد، در واقع شهرسازی بولدوزری انجام و پروژه انصاری غربی با نگاه اتومبیل محور بدون درنظرگرفتن ارزش ها و هویت های تاریخی منطقه اجرا شد.
این فعال میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: در واقع مدیران شهری می خواستند گره ترافیکی را حل کنند اما پس از اجرای طرح به سبب اعتراض های انواع نهادهای مدنی ادامه پروژه یعنی انصاری شرقی که امتداد انصاری غربی بود متوقف گردید.
وی اشاره کرد: پروژه انصاری شرقی ۴ طرح داشت، طرح اصلی از مقابل شهربانی (سپه) تا سر پل طالقانی بود و در همین راستا تعدادی خانه های موجود در راه خریداری ولی طرح متوقف گردید، نزدیک پل طالقانی کارخانه کشمش قرار داشت که آن هم خریداری اما با توقف طرح به پارکینگ تبدیل شد.
داوران خاطرنشان کرد: قرار بود طرح از محلات بلاغی، ملک آباد و پنبه ریسه بگذرد و در این میان خانه های زیادی را خریدند و برخی تخریب شد اما به سرانجام نرسید، در طرح دوم که روی آن تاکید می شود به جای پل طالقانی، باغ دبیر در نظر گرفته شده است، این طرح نسبت به طرح قبلی در قسمت ابتدایی مشترک است اما از دو سوم راه جدا می شود و از محله بلاغی می گذرد.
وی اظهار نمود: ۲ طرح مطرح گردیده است، در یک طرح عرض ۶ تا ۸ متری برای کوچه ها و کاربری های جدید و در طرح دیگر عرض معبر ۱۴ متر در نظر گرفته شد که مطابق مصوبه و سند ملی راهبردی نیست، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد در ۱۶ شهریور ۹۳ مصوب هیئت وزیران، عالی ترین و کامل ترین مصوبه ای است که تلاش کرده مشکلات طرح های قبلی که کالبدی بود را حل کند و ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی را ببیند.
محله بلاغی قزوین، تابستان ۱۳۹۸ نادیده گرفتن بافت تاریخی در پروژه شهید انصاری
داوران اشاره کرد: به طورکلی طرحی که اجرا می شود نقطه مقابل سندی است که با نگاه همه جانبه و یکپارچه، بلندمدت، مشارکتی و مفاهیم حقوق شهروندی، پارامترهای لازم برای ساماندهی و سرزندگی را دارد؛ در این طرح یک رویکرد کاملاً کالبدی و اتومبیل محور است که باهدف راه اندازی خیابان بافت تاریخی محله را نادیده گرفته است، می گویند می خواهیم خیابان بکشیم کاری به باقی موارد نداریم و صرفا قصدشان عبور اتومبیل است.
وی اظهار نمود: عرض ۱۴ متر پیشنهاد دادند چونکه مساله آنها ترافیک است درصورتی که مصوبات شورایعالی معماری و شهرسازی به صورت قطعی و شفاف تعیین تکلیف کرده که چه اقدامی صورت بگیرد.
این فعال میراث فرهنگی بیان نمود: نگاه مدیریت شهری این است که محله دارای بافت تاریخی نیست، بافت فرسوده است و بولدوزر بیندازیم و تخریب نماییم، درحالی که محله تاریخی است و شناسنامه تاریخی و هویتی، ابعاد اجتماعی و فرهنگی دارد، طبق این مصوبه باید محله را بازآفرینی نماییم در واقع سند ملی راهبردی در جهت احیا، نوسازی، بهسازی و توانمندسازی بافت فرسوده و ناکارآمد شهری است.
وی اشاره کرد: در این سند بازآفرینی شهری پایدار در محدوده ها و محلات ناکارآمد شهری توضیح داده شده است و آئین نامه وجود دارد که حاصل خرد جمعی نظام مدیریتی و شهرسازی با تمرکز بر ساماندهی بافت فرسوده است.
خانه میرمیران در محله بلاغی قزوین در تابستان ۱۳۹۸ که چند روز بعد از ثبت این تصویر تخریب شد محله را سامان دهید، چرا تخریب کنید؟
داوران خاطرنشان کرد: ۱۴ مهر ۹۷ مصوبه در ۱۲ بند تعیین تکلیف قطعی کرده است، چگونه امکان دارد مدیریت شهری به چنین مصوبه ای آشکارا توجه نکند، پنج سال پروژه را راکد کردند و حالا می خواهند به کل بافت تاریخی را از بین ببرند و می گویند مردم از وضعیت فعلی ناراحت هستند، اگر مردم ناراحت هستند شما باید طبق این قوانین محله را سامان دهید یا محله را تخریب کنید؟
وی ادامه داد: افزایش ماشین ها و جمعیت یک طرف ماجراست، بحث جدی این است که طبق مصوبه شورایعالی شهرسازی این محله محور ترافیکی نیست و حتی اگر عرض معبر ۱۴ متر باشد مشکل حل نمی گردد، اگر همه ماشین ها به این سمت بیایند باغ دبیر کشش ندارد و اساسا باردیگر ترافیک در این راه ایجاد می شود.
این فعال میراث فرهنگی بیان نمود: ارتقای جریان زندگی محلی، متناسب با خصوصیت های مکان از راه استفاده بهینه از اراضی تملک و تخریب شده در طول مسیر و اجتناب از تخریب بیشتر در طول محور، نص صریح مصوبه است.
وی اشاره کرد: همینطور در این مصوبه تاکید شده است که به منظور بهره گیری از فرصت موجود به واسطه وجود ۳ اثر تاریخی مسجد و مدرسه حیدریه، عمارت سردار مفخم و گرمابه بلاغی ضروریست امکان ارتباط بین این سه اثر از راه تمهیدات کالبدی فراهم شده و پیشنهادهای مشاور در مورد احیای سه بنای مذکور به تأیید سازمان میراث فرهنگی برسد.
داوران خاطرنشان کرد: در این پروژه ۲ مبحث اساسی مطرح است پهن شدن خیابان و تعداد طبقات در محدوده بافت؛ در واقع تعداد طبقات در محدوده بافت تاریخی قزوین ۲ طبقه روی زیرزمین است، تعداد طبقات در پهنه های مسکونی و محورهای پیرامون محله هم با رویکرد اجتناب از تغییرات اساسی در ضوابط عمومی محافظت از بافت تاریخی و ضوابط حریم های آثار تاریخی بر روی نقشه تطبیق می شود و حداکثر ۳ طبقه روی زیرزمین است.
وی خاطرنشان کرد: باتوجه به حفظ عرصه و رعایت ضوابط حریم آثار تاریخی به کارگیری تمهیدات کالبدی در جهت آرام سازی مسیر همچون اجرای سنگ فرش در کل مسیر هم مورد تاکید است در این راستا عرض مسیر تردد اتومبیل در تمام مسیر حداکثر ۶ متر با اجرای سنگ فرش است.
این فعال میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: اگر هدف اساسی این پروژه شریانی و حل مشکل ترافیکی باشد با این ۸ متر جواب نمی دهد، بافت تاریخی نابود می شود و دیگر محله تاریخی نخواهیم داشت مثل انصاری غربی که مشکل ترافیک حل نشد، اگر دسترسی محلی ناظر بر حفظ هویت تاریخی و محله ای در نظر بگیریم، این همان چیزی است که شورایعالی شهرسازی مصوب و هدف بازآفرینی است در این حالت ما صرفا به خیابان توجه نداریم بلکه بافت و کل محله را باهم می بینیم.
وی اظهار داشت: مصوبه شورای شهرسازی مشخص است، اثرش در ذیل سند بازآفرینی شهری که از سال ۹۳ تصویب شده و جنبه قانونی دارد و گرایشش معلوم است، مدیریت شهری ملزم است به این مصوبات گردن بگذارد در غیر این صورت هم کار غیرقانونی انجام شده و هم بافت تاریخی از بین رفته و مشکل ترافیکی حل نشده است.
محله بلاغی قزوین، بهار ۱۴۰۰ انصاری غربی نمونه شکست خورده است
مراقی در ادامه این جلسه بیان نمود: پروژه از خیابان سپه آغاز می شود و تخریباتی صورت می گیرد اما ادامه پروژه شفاف نیست، هیچ کس صحبت واضحی نکرده است و با نگاهی به مصاحبه های صورت گرفته می بینیم که دیدگاه کلی اعضای شورای شهر این است که احتیاج به بافت تاریخی نداریم و تک دانه ها را حفاظت می نماییم چون که از نظر آنها بافت مفهومی ندارد.
وی ادامه داد: مدیریت شهری باید تجربه هایش را مرور کند و ببیند کجا چه اتفاقی افتاده است، نمونه های شفافی راجع به مبحث حل ترافیک داریم، انصاری غربی نمونه شفاف شکست خورده مقابل چشم ماست که چطور بافت های محله از بین رفتند.
این فعال میراث فرهنگی بیان نمود: ارزش محله بار معنایی گسترده ای دارد ما تاکید داریم محلات را حفظ نماییم چون که محلات بعنوان ساختار شهر حتی روی اقدامات مدیریت شهری تاثیر دارند.
وی خاطرنشان کرد: با اتفاقاتی که در انصاری غربی صورت گرفت هویت محله ازهم گسسته شد و معضلات اجتماعی تشدید شد، شهرداری برای صدمه های اجتماعی بوجود آمده در انصاری غربی باید هزینه بپردازد، همینطور اغلب ساکنین محله که افرادی بااصالت، باهویت و سرشناس بودند به خاطر مشکلات بوجود آمده محله را ترک کردند.
مراقی اظهار نمود: مردم به خاطر سرقت، دسترسی از خیابان به خانه ها، بالاتر بودن خیابان نسبت به خانه و اشراف داشتن به خانه ها هرسال مجبور به کوچ از محله شدند.
وی اظهار داشت: در پروژه انصاری شرقی باید توجه گردد که ترافیک با کاربری ها مقرر است مدیریت شود، مهم ترین و بیشترین مجموعه های اداری و تجاری در خیابان طالقانی و امام خمینی قرار دارد؛ می خواهید مشکل را حل کنید که ماشین کمتر بیاید و ترافیک از بین برود اما مانند انصاری غربی می شود که قرار بود ترافیک مولوی و منتظری را حل کند اما محقق نشد.
در مدیریت شهری نگاه کارشناسی مفهومی ندارد
این فعال میراث فرهنگی اظهار نمود: گفتند که انصاری غربی را راه اندازی می نماییم که دسترسی برقرار شود درحالی که این دسترسی علاوه بر این که ترافیک را حل نکرد، بافت محله را از بین برد تا مدت ها حتی حالا طبقات دوم ساختمان ها خالی است، کاربری ندارد و به سبب بی توجهی به صحبت های کارشناسان هزینه اضافی به مدیریت شهری تحمیل شد.
وی بیان نمود: گویا در مدیریت شهری نگاه کارشناسی مفهومی ندارد، در انصاری غربی پس از اجرای پروژه تازه مشاوران مختلفی را فراخواندند که چه طرحی اجرا کنند تا صدمه های اجتماعی کاهش پیدا کند.
مراقی بیان نمود: کار خطرناکی در قزوین انجام می شود، مساله را در گام اول به سمت دادستانی می برند، چنین چیزی را در کشور سراغ نداریم، ما در شیراز، مشهد و اصفهان با تخریب بافت مواجه هستیم اما این که در گام اول بدون توجه به نظرات کارشناسی به سمت قضایی شدن می روند و دادستان نظر مدیریت شهری را تأیید می کند، بی سابقه است.
وی ادامه داد: دادستان می گوید بافت را نمی خواهیم و آثار را می خواهیم لکه ای حفاظت نماییم این مساله جای تأمل دارد چرا مدیریت شهری می خواهد به هر قیمتی که شده این طرح اجرا شود؟ در محلات تجربه ما کم نیست برای مثال در محله دباغان میزان اعتراضات و نارضایتی مردم زیاد است اما چرا کسی به آنها توجه نمی کند و نارضایتی که در انصاری شرقی بوجود آمده به طرز عجیبی بررسی می شود.
دبیر انجمن دوستداران یادمان های ماندگار قزوین اشاره کرد: سکوت خودخواسته میراث فرهنگی هم جالب توجه است، درحالی که در انتظار پیام یا واکنشی از سوی میراث فرهنگی بودیم، میراث فرهنگی همچنان در سکوت قرار دارد.
چرا میراث فرهنگی سکوت می کند
داوران هم اشاره کرد: مدیریت شهری به صورت عام و راه و شهرسازی به صورت خاص طرح و دیدگاهی برای توسعه شهر، ساماندهی بافت تاریخی و حل مشکلات شهری ندارد و همینطور به مصوبات و قوانین توجه نمی کنند، مدیریت شهری با نگاه صرفا کالبدی و بیگانه با حمل و نقل پایدار برای حل مشکل ترافیکی به راه اندازی شریان ها و جاده و پل ها می پردازد.
وی تاکید کرد: دقیقاً همین کار در انصاری غربی اتفاق افتاد، مدیریت شهری اقدامی با همین ماهیت در دره باراجین و باغستان سنتی هم انجام داده و می دهد، در مجموع شهرسازی بلدوزری مدت ها است در قزوین اتفاق افتاده است و مطالعات دانشگاهی در جهت افزایش توان تخصصی و تجربه شهرسازی در برنامه ریزی شهری را ندید می گیرند.
این فعال میراث فرهنگی بیان نمود: در داخل شهر حدود ۵۰۰ هکتار با معیار سه گانه قدیمی بافت تاریخی داریم که فرصتی برای جذب توریست است اما به جای این که برنامه ریزی و سرمایه گذاری در حوزه صنعت گردشگری و حفظ بناهای تاریخی اتفاق بیفتد، مدیریت شهری همه را ندید می گیرد و به فضاهای تاریخی دست اندازی می کند، این در حالیست که اگر شهر پایدار می خواهیم باید فضاهای تاریخی حفظ شود و حمل و نقل در ذیل ساماندهی حمل و نقل پایدار صورت گیرد.
وی اظهار داشت: میتوان کاربری ها را طوری توزیع نماییم که شهروندان برای دسترسی به پاسخ نیازهایشان احتیاج به جابه جایی اتومبیل نداشته باشند یا مجبور نباشد برای امر ساده ای به مرکز شهر و بافت تاریخی بیایند تا ما کمبود خیابان و پارکینگ داشته باشیم و به ناچار به بافت تاریخی دست اندازی نماییم.
داوران خاطرنشان کرد: چندین و چند سال است که مصوبه شورایعالی معماری شهرسازی زمین مانده و میراث فرهنگی علاوه بر اینکه وظیفه دارد در مقابل این نقض مقررات در خط مقدم بایستد سکوت می کند، این در حالیست که میراث فرهنگی باید مطالبه کند که چرا این مصوبه زمین مانده است؟ مسئولین میراث فرهنگی باید پاسخگو باشند که چرا در مقابل شهرداری و شورای شهر و هر نهادی که اجراکننده این پروژه هست سکوت کردند.
وی اظهار نمود: طبق مصوبه ادامه این پروژه باید به تأیید میراث فرهنگی برسد، بنظر می رسد اقتصاد سیاسی زمین و رانت در این موارد وجود دارد در غیر این صورت چطور می شود شورایعالی معماری شهرسازی بعنوان یک نهاد قانونی مصوبه ای را تصویب کند اما به آن مصوبه توجهی نشود درحالی که نهادهای محلی باید از مصوبات نهادهای بالادستی پیروی کنند، نهادهای قضایی هم باید پشتیبان مصوبات باشند.
مدیریت شهری باید تابع قانون باشد
این فعال میراث فرهنگی اشاره کرد: هرکسی مصوبه را بخواند و با پروژه مقایسه کند متوجه می شود که فرسنگ ها با هم فاصله دارند، مدیریت شهری باید نهادی تسهیلگر و نهاد توسعه و مرکز محله باشد، مردم در محله زندگی می کنند و ذی نفعان اصلی هستند اما حالا طوری شده ذینفعانی که با رانت زمین هایی را در بلاغی خریداری نموده اند خودشان را در چارچوب مردم معرفی می کنند.
وی خاطرنشان کرد: مصوبات قانونی باید لحاظ شود، این پروژه که برای اجرای آن دورخیز کرده اند به معنای نابودی یکی از محلات تاریخی قزوین است، دقیقاً همان اتفاقی که در دباغان و انصاری غربی افتاد مقدمه ای بود که باقی محلات تاریخی هم قربانی شوند.
داوران اظهار نمود: توقع می رود که مدیریت شهری پروژه را به صورت شفاف در اختیار مردم، ذی نفعان و طرف داران این پروژه قرار دهد چون که افرادی در مورد بافت تاریخی دغدغه دارند و وظیفه مدیریت شهری است که شفاف، پاسخگو و مشارکتی عمل کند.
وی اشاره کرد: مدیریت شهری اگر می خواهد در اجرای پروژه هایی که تحت عنوان پروژه های نیمه کاره زمین مانده است نتایج مطلوبی به دست آورد باید مطابق با قانون و به صورت مشارکتی با مردم پروژه را اجرا نماید.
این فعال میراث فرهنگی تاکید کرد: مدیریت شهری باید به کمک مردم محل بافت محله را بازسازی کند، نظر مردم را جمع آوری و همینطور از نیروهای متخصص و کارشناس داخل استان استفاده و از نگاه صرفا کالبدی و اتومبیل محور، جزئی نگر و کوتاه مدت باید عبور کند و از زاویه تحقق شهر پایدار و ساماندهی بافت تاریخی به قضایا نگاه کند؛ آنجا مشکل ترافیکی حل نمی گردد اگر مدیریت شهری مصوبه شورایعالی معماری و شهرسازی را با نگاه کالبدی و اتومبیل محور زمین بگذارد، آیندگان قضاوت خوبی نمی کنند، سفارش می شود مدیریت شهری قانون را اجرایی کند.
مراقی هم در ادامه سخنانش بیان نمود: اگر جریان رانت در این پروژه نیست چه اصراری وجود دارد که یک کار کارشناسی را نپذیریم و یک کار غیرکارشناسی را اجرا نماییم، افرادی که سال ها در این محله زندگی کردند نسبت به این پروژه نارضایتی دارند اما این نارضایتی دیده نمی گردد و مردم نگران هستند چون که محلات دیگر و گسست هایی که در شهر اتفاق افتاده است را دیدند.
وی اظهار داشت: شهرداری به سودهای کوتاه مدت حاصل از پروژه قانع است مانند خیلی از مراکز تجاری که ساخته شده اما موفق نیستند، با این تجربه ها همچنان زیست بلدوزری را ادامه می دهیم تا اینجا را هم بشکافیم، قانون گریزی به مدیریت شهری برمی گردد حداقل انتظار این است که به قانون پایبند باشند.
این کارشناس میراث فرهنگی بیان نمود: چاره هایی که در بافت تاریخی بیان شده راهکارهای موفقی است که سال ها در بهسازی و بازآفرینی بناهای تاریخی تجربه شده است، مدیریت شهری باید از دیدگاه و تجربه مسؤلان سابق شهری هم استفاده کنند، آنها تجربه هایی در حوزه تخریب محله باغان و انصاری غربی دارند که باید از آن بهره برد.
وی خاطرنشان کرد: نظر عموم کارشناسان این است که این پروژه موفق نخواهد بود، بافت محل را می شکافد فاصله کمی بین خیابان طالقانی و انصاری شرقی به وجود می آورد که دیگر این محل قابل سکونت نیست، ضمن این که مردم اینجا اصالت دارند و از گذشته در این منطقه زندگی کردند.
منبع: ftour.ir
