به گزارش تور مسافرتی، سومین فصل از کاوش مشترک تیم ایران و فرانسه در غار قلعه کرد آوج در استان قزوین به سرپرستی مشترک دانشگاه تربیت مدرس و موزه انسان شناسی پاریس با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی در حال انجام می باشد.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حامد وحدتی نسب سرپرست هیئت دیرینه شناسی اظهار داشت: غار قلعه کرد از زمره مهم ترین محوطه های پارینه سنگی در ایران و خاورمیانه است که قبلاً توسط باستان شناسان استان قزوین مورد شناسایی و مطالعه مقدماتی قرار گرفته بود.
او اضافه کرد: اولین و دومین فصول کاوش این محوطه در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ توسط هیئت مشترک ایران و فرانسه در حالی به پایان رسید که بیشتر زمان کاوش صرف خواناسازی گودال های بوجود آمده توسط حفاران غیر مجاز شد.
این دیرینه شناس مهم ترین دستاورد فصل دوم کاوش غار قلعه کرد را کشف دندان کودک انسان نئاندرتال با قدمت ۱۵۵ هزار سال پیش اعلام نمود که الان در موزه قزوین برای بازدید عموم قرار دارد و خاطرنشان کرد: وقفه ای ۳ ساله در کاوش به خاطر وقوع کرونا، این فرصت را به پژوهشگران داد تا مطالعات سن سنجی مطلق را با روش های متنوعی انجام دهند.
وحدتی نسب اظهار داشت: به علت قدمت بالای مواد فرهنگی غار قلعه کرد، انجام سن سنجی به روش معمول کربن ۱۴ که تنها تا گستره ۴۵۰۰۰ سال امکان پذیر است، در این غار ممکن نبود از همین رو از دو روش تشدید چرخش الکترون (ESR) و اورانیوم/توریم استفاده شد.
سرپرست هیئت دیرینه شناسی اظهار نمود: نتایج مقدماتی حاکی از سنی فراتر از ۴۰۰ هزار سال برای نهشته های فرهنگی این محوطه است که این سن، غار قلعه کرد را مبدل به قدیمی ترین سکونتگاه بشر در ایران کرده است.
او با اشاره به اینکه سن یاد شده در کنار دست افزارهای سنگی به دست آمده از این غار، حاکی از اینست که غار قلعه کرد، قبل از انسان نئاندرتال هم محل سکونت گونه های دیگر انسانی همچون انسان هایدلبرگ و یا احتمالا نوعی از انسان راست قامت بوده است، اظهار داشت: تابحال دو نوع اسب قبل از تاریخی منقرض شده، گوزن، خرس قهوه ای و کرگدن در بقایای جانوری به دست آمده از این محوطه شناسایی شده است.
وحدتی نسب در انتها ضمن اشاره به این که بودجه جستجوهای مورد اشاره توسط اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین فراهم گشته است، اظهار داشت: سه فصل کاوش در غار قلعه کرد به روشنی حاکی از این امر است که این محوطه حداقل نیازمند ۱۰ سال کاوش مستمر است.
