تور مسافرتی: ازدحام در حیاط نمایشگاه چندان نیست، اما در هر لحظه تعداد زیادی از زنان و مردان گاه با دست های خالی و گاه با بسته خریدی از کنار هم عبور می کنند؛ سرما درحال هجوم است و همه را فراری می دهد. از پشت غرفه های حیاط نشین صدای خواننده ای آذری زبان می آید و دیگر سو بوی آش. نزدیکِ غرفه مردم تنگ هم ایستاده اند و کاسه به دست آش می خورند. داخل سالن اما این طور نیست. هیاهو بیشتر است، انگار همه آمده اند، از همه جای ایران.
به گزارش خبرنگار ایسنا، مردی با کلاهِ ترکمنی رد می شود، دیگری با لباس بختیاری. سالن از غرفه ها پُر و بعضاً درون شان خالی است. غرفه‌ی تعدادی از شهرها، مثل شهرهای شمالی، رنگ و لعاب مخصوص به خودرا دارد؛ از گیاهان مختلف برای دکور استفاده شده یا یک دیوار را با پیچک پوشانده اند اما بیشتر شهرها غرفه ها را با سوغات و صنایع دستی شان تزئین کرده اند. قزوینی ها از محصولات چرم، شیرینی ها و بلور و شیشه، زنجانی ها از چاقو و سنگ های زینتی، آذری ها از قالیچه ها و گلیم، مازنی ها از عروسک، چوب و وسایل پارچه ای و گیلانی ها از حصیر و کنف بهره برده اند. غرفه های زیبا و پُرزرق وبرق کم نیست اما تفاوت در میزان توجه و رسیدگی بینِ شهرها را کاملاً می شود احساس کرد.
عروسک های دست ساز ـ استان مازندران
منبع: تور مسافرتی
