تور مسافرتی: به گزارش تور مسافرتی، یک کارشناس میراث فرهنگی اظهار داشت: جشنواره ها با تمرکز بر روی میراث فرهنگی ملموس و ناملموس می توانند با هم افزایی اجتماعی، تعلق خاطر به مکان را ایجاد کنند.
«اسکندر مختاری» چهره ماندگار میراث فرهنگی درباره ی برگزاری جشنواره چند رسانه ای میراث فرهنگی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: امروز بیش از هر زمان دیگری «رویداد» در معرفی اهداف صیانت از میراث فرهنگی، اهمیت یافته است. خیلی از زحمات همکارانمان در میراث فرهنگی استانها بواسطه این که با رویدادهای فرهنگی در خور شأنِ فعالیت ها همراه نیستند، از افکار عمومی پنهان مانده اند. جشنواره ها با تنوع موضوعی می توانند این نقصان را مرتفع کنند.
وی درباره ی این که جلب مشارکت مردم برای صیانت از میراث فرهنگی ناملموس و ملموس، با ابزارهای هنری و رسانه ای، چگونه محقق می شود؟ اظهار داشت: جشنواره ها با تمرکز بر روی میراث فرهنگی ملموس و ناملموس می توانند با هم افزایی اجتماعی، «تعلق خاطر به مکان» را ایجاد کنند. این که قبله آمال فرهنگی برخی، در جای دیگری است حس تعلق مکان را کم رنگ یا بی رنگ می کند. تنها با حس تعلق است که می توان جهت قبله را به سرزمین مان باز گرداند. «بیگانه شیفتگی» از اساس یک فریب است.
وی با توجه به این که این جشنواره هر سال به میزبانی یکی از استانها برگزار می شود، اظهار داشت: باید همین طور باشد، قطب های فرهنگی در پهنه سرزمین گسترده اند. هر جای این سرزمین که گذر و درنگ کنید، جلوه هایی شیرین از میراث ملموس و ناملموس را می توان مزه کرد. این که ما یکدیگر را نمی شناسیم، این یک لطمه فرهنگی است. جشنواره میراث فرهنگی می تواند فرصت آشنایی، شناخت و دوستی را فراهم آورد.
این کارشناس میراث فرهنگی بیان کرد: من هیچ وقت احساس نکردم که ما قائل به یک افق فرهنگی باشیم. حکومت اغلب خودرا محدود به یک برنامه فرهنگی با افق سیاسی کرده است و وظیفه خودرا در این محدوده جست وجو می کند و جامعه اندیشه ورز هم به این رویکرد حاکمیتی کم توجه است تا بر عهده گرفتن یک مسؤلیت ملی. تمام توان ما صرف این کنش و واکنش شده است. ما هم وازده ایم، نه افقی داریم، نه اهداف مان را می شناسیم و نه به وظایف مان عمل می نماییم. باید همدیگر را بیشتر دوست داشته باشیم. باید همدیگر را ببینیم، باید با هم معاشرت نماییم. ما تا مادامی که قبله مان جای دیگری است، به جایی نمی رسیم. قبله ما اینجاست، سرزمین مان، فرهنگ مان و سرمایه های انسانی مان. اینجا قبله ماست. هر جای این سرزمین چیزی و چیزهایی برای مباهات کردن دارد.
مختاری اظهار داشت: تصور دارم برای تعیین اولویت نباید عجله کرد، باید فرصت داد تا گفت و گو استمرار یابد. به مفاخر فرهنگی نواحی مختلف باید بها داد. بگذارید دیگران هم حرف بزنند، بگذارید تمرین سخن گفتن در جمع امکان تحقق یابد. مفاخر ما گم نام اند.
وی درباره ی این که مشارکت مردم و خانواده ها در بخش های جنبی این جشنواره، چگونه میسر می شود؟ توضیح داد: من از هر نوع عوام زدگی پرهیز می دهم. شاید اشتباه کنم، اما سفارش دارم که با شعور مخاطب سرو کار داشته باشید. عوام پنداشتن قسمتی از جامعه، همان بلایی است که بر سرمان آمده است. این که رسانه های عمومی با لایه های عوامانه جوامع انسانی مواجه می شوند و ظاهراً توفیق هم دارند، از کم کاری ماست. منظورم از ما، «جوامع اندیشه ورز» است. مردم لایه هایی از فهم و شعور اجتماعی عمیقی دارند، باید با این لایه از فهم عمومی ارتباط برقرار کرد.
منبع: ftour.ir
