به گزارش تور مسافرتی، تنب بزرگ، تنب کوچک، بوموسی؛ نام هایی که همواره از دوران کودکی در کتاب های درسی شنیده ایم و خوانده ایم. جزایری که البته هنوز برای ایرانی ها خاطره نساخته اند و جغرافیایی دست نیافتنی بوده اند.
در سالهای اخیر هم هر از گاهی که شیطنت کشور کوچک و پرادعای همسایه، بر مبنای مالکیت این جزایر در فضای رسانه ای و سیاسی گُل می کند، باردیگر این نامهای عزیز در محافل حاکمیتی و عمومی بر زبان ها جاری می شود.
اما به راستی چرا این جزایر محبوب ایرانی ها با چنین چالش های منطقه ای و جهانی مواجهند و گرفتار حاشیه.
آنچه بیش از تمام زمینه این شیطنت ها را فراهم نموده است، نگاه امنیتی و نظامی به این جزایر ایرانی است. جزایری که هنوز برای ایرانی ها خاطره نساخته اند و جغرافیایی دست نیافتنی بوده اند.
این دوری هر چند با دوستی همراه بوده است اما صدمه های دیپلماتیک بسیاری برای کشور رقم زده و زمینه تداوم ادعاها را فراهم نموده است، رفت و آمدهای موقت مسؤلان و برگزاری رویدادهای مناسبتی راهکار تقویت حس ملی و پایان دادن به ادعاها نسبت به این جزایر محسوب نمی گردد. این جزایر برای خلاص شدن از حاشیه های بی پایه و اساس احتیاج به مردمی سازی و ایجاد زیرساخت های لازم دارند.
باید اداره امور و حاکم شدن روح زندگی در این خاک سرزمینی را به مردم سپرد و دراین میان گردشگری بهترین راهکار ممکن برای رونق اقتصادی و توسعه این جزایر است.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در ایام نخست انتصابش از جزیره ایرانی بوموسی بازدید و اعلام نمود که مقرر است در مساحتی ۳۰ هکتاری پروژه های گردشگری اجرایی شود.
هنوز ابعاد و خصوصیت های تحقق این پروژه مشخص نشده است. بهترین راهکار اجرای این پروژه گردشگری که می تواند توجه ملی و منطقه ای را به خود جلب نماید، فراخوان معماران کاربلد ایرانی برای ارائه طرح هایی است که به نماد ماندگار بوموسی تبدیل گردد.
بوموسی باید شیک و چشم نواز ساخته و توسعه یابد تا گردشگری در آن رونق بگیرد.
به دنبال پروژه های کوچک و بدون نماد در این جزایر نباشیم که حرفی در مقابل توسعه کشورهای همسایه خلیج فارس نداشته باشند.
پژوهشگر گردشگری
