تور مسافرتی: «چطور است که نصب دوربین های مدار بسته در محل کار باستان شناسان در اولویت قرار گرفته است ولی محوطه های ملی و جهانی ما در اولویت نیستند؟ از طرف دیگر، ملاحظه های حفاظتی و امنیتی برای نصب دوربین های مدار بسته در محل های کاوش باستان شناسان با پرسش ها و تردیدهای جدی روبه رو می شود و قابل توجیه نیست.»
به گزارش تور مسافرتی به نقل از ایسنا، ۲۴ آذر امسال در نامه ای که به دفتر بهروز عمرانی – رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری- فرستاده شده، اعلام شده است که «در پنجم آذر نسبت به ایجاد کمیته ای به نام «کمیته راهبری حفاظت الکترونیک» تاکید شده و حتی بر «بررسی ضرورت نصب دوربین های مدار بسته ۲۴ ساعته در محل جستجوهای دیرینه شناسی و تحویل آثار مکشوفه به امنای اموال» تاکید گردیده است.
در این نامه از پژوهشگاه خواسته شده است تا نخست دستورالعمل نحوه مستندنگاری جستجوهای دیرینه شناسی تهیه و جهت بررسی به این کمیته ارسال شود. همین طور تاکید شده تا قبل از صدور مجوزهای دیرینه شناسی در شورای اعتبارسنجی پژوهش، دستورالعمل نحوه مستندنگاری بررسی و اجرایی شود.
در نهایت تاکید شده تا در زمان انعقاد قرارداد، در بخش پروژه های حفاظتی در جستجوهای دیرینه شناسی مذاکرات لازم با شرکت پیمانکار صورت پذیرد و اجرا و مستندنگاری توسط پیمانکار و تحت نظارت کمیته راهبری حفاظت الکترونیک صورت پذیرد.»
و الان در نامه ی اعتراضی و سرگشاده ی «جامعه دیرینه شناسی ایران» با اشاره به ابلاغیه ای که بر ضرورت ایجاد هیئتی به نام «کمیته راهبری حفاظت الکترونیک» تاکید دارد و در قسمتی از آن «لزوم نصب دوربین های مدار بسته ۲۴ ساعته در محل جستجوهای باستان شناسی» و نیز «تحویل روزانه آثار مکشوفه به امنای اموال» تاکید شده، آمده است:
«توجیه ناپذیر بودن چنین ابلاغیه ای از آنجاست که می دانیم خیلی از محوطه های باستانی، موزه ها، پایگاه ها و محوطه های ملی و جهانی میهن مان به علت تامین نشدن اعتبار مالی فاقد ابتدایی ترین امکانات حفاظتی و ازجمله دوربین های مدار بسته هستند و از این نظر حفاظت و تامین امنیت آنها همواره یکی از مسائل و نگرانی های کارشناسان میراث فرهنگی بوده است.
بنابراین، این پرسش مطرح می شود که چگونه نصب دوربین های مدار بسته در محل کار باستان شناسان در اولویت مدیریت وزارتخانه قرار گرفته است ولی محوطه های ملی و جهانی ما در اولویت نیستند؟ با عنایت به این واقعیت که در محل های کاوش دیرینه شناسی همواره یکی از ناظران پژوهشکده ی دیرینه شناسی (زیرمجموعه وزرات میراث فرهنگی) حضور دائمی دارد، ملاحظات حفاظتی و امنیتی برای نصب دوربین های مدار بسته در محل های کاوش باستان شناسان با پرسش ها و تردیدهای جدی روبه رو می شود و قابل توجیه نیست».
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «در تامین امنیت و حفاظت فیزیکی از محوطه های باستانی عوامل و مسائل بسیاری دخیل هستند که آنرا موضوعی چندوجهی می کند. از تصمیمات برای تامین اعتبار و اختصاص بودجه های حفاظتی تا تامین منابع انسانی، اولویت بندی ها و بسیاری مسائل دیگر همه ماحصل روندی است که حفاظت از محوطه ها و اموال فرهنگی نتیجه ی آنها هستند.
از این نظر، آیا باید انتظار داشته باشیم که دوربین های مداربسته ی نظارتی در اتاق های مدیران و محل های تصمیم گیری درباره ی بودجه ها و مدیریت منابع نیز نصب شود؟ آیا باید انتظار داشته باشیم که چنین ملاحظاتی شامل محل کار کارشناسان و مدیرانی که با سایر بخش های میراث فرهنگی درگیر هستند همچون گردشگری، مالی، روابط بین الملل، مرمت و حفاظت ابنیه ی تاریخی، صنایع دستی و… نیز نصب شود؟ در محل انجام طرح های مرمت (برای نمونه در گنبد شیخ لطف الله) چطور؟
اجرای این «ابلاغیه دفتر وزارت میراث فرهنگی» نتایج مخربی خواهد داشت، برای اینکه جدای از نادیده گرفتن اولویت های حفاظتی و اتلاف سرمایه بیت المال، سرمایه اجتماعی یک صنف متخصص که «اعتماد» است را هدف قرار خواهد داد و بدین جهت به سرمایه ها و منابع انسانی کشور در زمانی که کشورمان به نیروهای متخصص و کارشناس نیازمند است، لطمه می زند.
چنین تصمیمی نشان دهنده ی ناآشنایی طراحان آن با ماهیت پژوهش های علمی و جستجوهای دیرینه شناسی است. ظاهراً ذهنیت بانیان صدور این «ابلاغیه» تصوری غیر واقعی و احتمالاً شبیه قرن نوزدهم میلادی است که در آن کارهای باستان شناختی را با نوعی عملیات عتیقه جویی و حتی مشابه فعالیت باندهای قاچاق در نظر گرفته اند».
«جامعه ی دیرینه شناسی ایران» از وزیر میراث فرهنگی و گردشگری خحواسته است که نتایج مخرب چنین تصمیمی را با کارشناسان و متخصصان – و نه لزوماً حلقه ی مشاوران- مورد بررسی دقیق قرار دهند: «ما بعنوان تعدادی از متخصصان باستان شناسی، قویاً این ابلاغیه و تصمیم را که در دنیا بی سابقه است، تقبیح می نماییم. چنین طرحی حتی در امنیتی ترین کشورها نیز سابقه نداشته است. «جامعه ی دیرینه شناسی ایران» از وزیر میراث فرهنگی می خواهد به نتایج منفی اجرای این طرح در سطح داخلی و بین المللی توجه نمایند و بانی بدعتی چنین مخرب و غیرکارشناسی در تاریخ دیرینه شناسی ایران نشوند.»
منبع: تور مسافرتی
