تور مسافرتی: «وجود سفال های قرمز ظریف در سطح محوطه بکندای شهر طبس در خراسان جنوبی نشان داده است از عصر مفرغ در این منطقه استقرار وجود داشته است.»
به گزارش تور مسافرتی به نقل از ایسنا، بهرام عنانی، سرپرست هیات گمانه زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه «بکندای» شهر طبس، با بیان این خبر اظهار داشت: سفال ها بیشتر چرخ ساز، دارای خمیره قرمز و اسلیپ قرمز از نمونه های مفرغ جدید هستند.
وی با اشاره به شناسایی این محوطه در اثر تسطیح و انجام عملیات کشاورزی، اظهار داشت: علاوه بر این، وجود برخی پایه های مشابه نمونه های بلخی- مروی و یک عدد شیء مفرغی هم بر اهمیت محوطه می افزاید.
او با تاکید بر این که هنوز در مورد نوع استقرار در این محوطه نمی توان صحبت کرد، اضافه کرد: با این وجود به نظر می رسد در این مکان با یک گورستان مواجه باشیم. فراوانی پراکندگی سفال های اسلامی در حاشیه های اطراف تپه زیاد است از جانب دیگر این سفال ها بیشتر متعلق به قرون هفتم تا ۱۱ هجری هستند.
به گفته ی وی به نظر می آید که در دوره اسلامی با عنایت به اهمیت محوطه روی آن استقرار جدیدی شکل گرفته است که به مرور این استقرار در دوره های جدیدتر به بخش شرقی و شمال شرقی در مکان روستای فعلی «پیرحاجات» منتقل شده است.
او با اشاره به قرارگیری محوطه بکندا (بکندو) در روستای پیرحاجات در شمال غرب شهر طبس افزود: هم اکنون جمعیت این روستا ۱۱۷ نفر است که بیشتر آنها افراد کهنسال و بالای ۵۰ سال هستند.
وی نبود امکانات، شغل و هم دوری از شهر طبس و سایر شهرها را دلیل مهاجرت جوانان روستا دانست و اضافه کرد: این روستا به علت واقع شدن در منطقه ای کوهستانی دارای آب و هوای مساعدی نسبت به طبس بوده و هم به علت وجود امامزادهای به نام احمد بن اسحق، در بعضی روزهای سال شاهد ورود گردشگران است.
عنانی اضافه کرد: آب شرب و کشاورزی روستا از چشمه ای در کوه های اطراف تامین می شود که درحال حاضر به داخل روستا انتقال داده شده است. این چشمه حدود ۵ اینچ آب داشته که سالهاست جریان دارد و به قول اهالی روستا خشکسالی های اخیر بر روی آب آن تاثیری نداشته است.
او همینطور به عبور رودخانه ای از شمال و غرب روستا اشاره نمود که تا دهه های قبل آب در آن جریان داشته ولی هم اکنون خشک شده است و افزود: این رودخانه از مجاورت محوطه بکندا عبور می کند و بخشی از حریم محوطه را در بخش شمالی و غربی به صورت طبیعی مشخص کرده است.
عنانی با اشاره به انتقال بخشی از خاکهای محوطه بعد از تسطیح به همراه خاک های منتقل شده از جاهای دیگر برای تولید زمین بیشتر به درون رودخانه، اظهار داشت: هم اکنون شاهد زمین های بیشتری در این بخش از رودخانه هستیم.
او در ادامه به محصور شدن بخش شرقی و جنوبی محوطه توسط زمین های کشاورزی اشاره نمود و از وجود کوههای صخرهای در پشت زمینهای کشاورزی بعنوان عامل طبیعی دیگری در حریم جنوبی محوطه اطلاع داد و اضافه کرد: این زمین ها به همراه خود تپه اصلی در مالکیت یکی از اهالی پیرحاجات است.
این دیرینه شناس اظهار داشت: هم اکنون تپه اصلی بر اثر انجام فعالیت های کشاورزی و دامداری به میزان بسیار زیادی صدمه دیده و تخریب شده و به دو تپه شمالی و جنوبی تقسیم شده است.
او با اشاره به این که عملیات میدانی گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد، اظهار نمود: این تپه در جهت شمال شرقی- جنوب غربی امتداد دارد و بیشترین طول تپه حدود ۸۰۰ متر و عرض آن ۱۰۰ متر است.